Psalms 116

RAB’bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.

Mwen renmen Seyè a, paske li tande mwen, li koute lapriyè mwen.

Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O’na sesleneceğim.

Li te panche zòrèy li bò kote m' chak fwa mwen rele l'.

Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.

Lanmò te fin vlope m'. Privye lanmò te tonbe sou mwen yon sèl kou. Kè m' te kase, mwen te nan gwo lapenn.

O zaman RAB’bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.

Lè m' wè sa, mwen rele Seyè a. Mwen di li: -Tanpri, Seyè, delivre m' non!

RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.

Seyè a gen kè sansib, li pa gen patipri. Bondye nou an gen bon kè.

RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.

Seyè a pwoteje moun ki san sekou. Lè mwen te nan malè, se li ki te sove mwen.

Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.

Mwen mèt rete kè poze, paske Seyè a te bon pou mwen.

Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.

Seyè, ou delivre m' anba lanmò. Ou fè m' sispann kriye. Ou pa kite m' bite.

Yaşayanların diyarında, RAB’bin huzurunda yürüyeceğim.

Se konsa m'a mache devan Seyè a, nan peyi moun vivan yo.

[] İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.

Mwen te kenbe konfyans mwen fèm nan Seyè a, menm lè m' t'ap di: -Malè pa manke tonbe sou mwen!

Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.

menm nan tèt chaje mwen te ye a, lè m' t'ap di: -Ou pa ka fè pesonn konfyans!

Ne karşılık verebilirim RAB’be, Bana yaptığı onca iyilik için?

Kisa m'a fè pou Seyè a, pou tout byen li fè pou mwen yo?

Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB’bi adıyla çağıracağım.

M'a ofri yon bwason bay Seyè a, paske li delivre m'. M'a rele l' pou m' di l' mèsi.

Bütün halkının önünde, RAB’be adadıklarımı yerine getireceğim.

Nan mitan tout pèp Bondye a, lè yo reyini, m'a fè sa m' te pwomèt li a.

RAB’bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.

Sa fè Seyè a lapenn anpil lè li wè yonn nan moun k'ap sèvi l' yo mouri!

Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.

Seyè, mwen se yonn nan sèvitè ou yo. Mwen se pitit manman m' ki te toujou sèvi ou. Se ou ki te kase kòd ki te mare m' yo.

Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.

M'ap ofri bèt pou yo touye bay Seyè a, m'ap rele l' pou m' di l' mèsi.

RAB’be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,

-(we vèsè pwochen)

RAB’bin Tapınağı’nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB’be övgüler sunun!

Nan mitan tout pèp Bondye a, lè yo reyini, nan mitan kay li a, nan mitan lavil Jerizalèm m'a fè sa m' te pwomèt li a. Lwanj pou Seyè a!