Psalms 65

Ey Tanrı, Siyon’da seni övgü bekliyor, Yerine getirilecek sana adanan adaklar.

(Til sangmesteren. En salme af David. En sang.) Lovsang tilkommer dig på Zion,o Gud, dig indfrier man Løfter, du, som hører Bønner;

Ey sen, duaları işiten, Bütün insanlar sana gelecek.

alt Kød kommer til dig, når Brøden tynger.

Suçlarımızın altında ezildik, Ama sen isyanlarımızı bağışlarsın.

Vore Overtrædelser blev os for svare, du tilgiver dem.

Ne mutlu avlularında otursun diye Seçip kendine yaklaştırdığın kişiye! Evinin, kutsal tapınağının Nimetlerine doyacağız.

Salig den, du udvælger, lader bo i dine Forgårde! Vi mættes af dit Huses Rigdom, dit Tempels Hellighed.

Ey bizi kurtaran Tanrı, Müthiş işler yaparak Zaferle yanıtlarsın bizi. Sen yeryüzünün dört bucağında, Uzak denizlerdekilerin umudusun;

Du svarer os underfuldt i Retfærd, vor Frelses Gud, du Tilflugt for den vide Jord, for fjerne Strande,

Kudret kuşanan, Gücüyle dağları kuran,

du, som grundfæster Bjerge med Vælde, omgjorde med Kraft,

Denizlerin kükremesini, Dalgaların gümbürtüsünü, Halkların kargaşasını yatıştıran sensin.

du, som dæmper Havenes Brusen, deres Bølgers Brusen og Folkefærds Larm,

Dünyanın öbür ucunda yaşayanlar Korkuya kapılır senin belirtilerin karşısında. Doğudan batıya kadar insanlara Sevinç çığlıkları attırırsın.

så Folk ved Verdens Ende gruer for dine Tegn; hvor Morgen og Aften oprinder, bringer du Jubel.

Toprağa bakar, çok verimli kılarsın, Onu zenginliğe boğarsın. Ey Tanrı, ırmakların suyla doludur, İnsanlara tahıl sağlarsın, Çünkü sen toprağı şöyle hazırlarsın:

Du så til Landet, vanded det, gjorde det såre rigt, Guds Bæk er fuld af Vand, du bereder dets Korn,

Sabanın açtığı yarıkları bolca sular, Sırtlarını düzlersin. Yağmurla toprağı yumuşatır, Ürünlerine bereket katarsın.

du vander dets Furer, jævner knoldene, bløder det med Regn, velsigner dets Sæd.

İyiliklerinle yılı taçlandırırsın, Arabalarının geçtiği yollardan bolluk akar,

Med din Herlighed kroner du Året, dine Vognspor flyder af Fedme;

Otlaklar yeşillenir, Tepeler sevince bürünür,

de øde Græsgange flyder, med Jubel omgjordes Højene;

Çayırlar sürülerle bezenir, Vadiler ekinle örtünür, Sevinçten haykırır, ezgi söylerler.

Engene klædes med Får, Dalene hylles i Korn, i Jubel bryder de ud og synger!