Psalms 116

 Jag har HERREN kär, ty han hör  min röst och mina böner.
RAB’bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.
 Ja, han har böjt sitt öra till mig;  i hela mitt liv skall jag åkalla honom.
Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O’na sesleneceğim.
 Dödens band omvärvde mig,  och dödsrikets ångest grep mig;  jag kom i nöd och bedrövelse.
Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.
 Men jag åkallade HERRENS namn:  »Ack HERRE, rädda min själ.»
O zaman RAB’bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.
 HERREN är nådig och rättfärdig,  vår Gud är barmhärtig.
RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.
 HERREN bevarar de enfaldiga;  jag var i elände, och han frälste mig.
RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.
 Vänd nu åter till din ro, min själ,  ty HERREN har gjort väl mot dig.
Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.
 Ja, du har räddat min själ från döden,  mitt öga från tårar, min fot ifrån fall;
Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
 jag skall få vandra inför HERREN  i de levandes land.
Yaşayanların diyarında, RAB’bin huzurunda yürüyeceğim.
 Jag tror, ty därför talar jag,  jag som var storligen plågad,
[] İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.
 jag som måste säga i min ångest:  »Alla människor äro lögnaktiga.»
Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.
 Huru skall jag vedergälla HERREN  alla hans välgärningar mot mig?
Ne karşılık verebilirim RAB’be, Bana yaptığı onca iyilik için?
 Jag vill taga frälsningens bägare  och åkalla HERRENS namn.
Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB’bi adıyla çağıracağım.
 Jag vill infria åt HERREN mina löften,  ja, i hela hans folks åsyn.
Bütün halkının önünde, RAB’be adadıklarımı yerine getireceğim.
 Dyrt aktad i HERRENS ögon  är hans frommas död.
RAB’bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.
 Ack HERRE, jag är ju din tjänare,  jag är din tjänare, din tjänarinnas son;  du har lossat mina band.
Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.
 Dig vill jag offra lovets offer,  och HERRENS namn vill jag åkalla.
Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.
 Jag vill infria åt HERREN mina löften,  ja, i hela hans folks åsyn,
RAB’be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,
 i gårdarna till HERRENS hus,  mitt i dig, Jerusalem.  Halleluja!
RAB’bin Tapınağı’nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB’be övgüler sunun!