Job 26

Därefter tog Job till orda och sade:

Maar Job antwoordde en zeide:

 Vilken hjälp har du ej skänkt den vanmäktige,  huru har du ej stärkt den maktlöses arm!

Hoe hebt gij geholpen dien, die zonder kracht is, en behouden den arm, die zonder sterkte is?

 Vilka råd har du ej givit den ovise,  och vilket överflöd av klokhet har du ej lagt i dagen!

Hoe hebt gij hem geraden, die geen wijsheid heeft, en de zaak, alzo zij is, ten volle bekend gemaakt?

 Vem gav dig kraft att tala sådana ord,  och vems ande var det som kom till orda ur dig?

Aan wien hebt gij die woorden verhaald? En wiens geest is van u uitgegaan?

 Dödsrikets skuggor gripas av ångest,  djupets vatten och de som bo däri.

De doden zullen geboren worden van onder de wateren, en hun inwoners.

 Dödsriket ligger blottat för honom,  och avgrunden har intet täckelse.

De hel is naakt voor Hem, en geen deksel is er voor het verderf.

 Han spänner ut nordanrymden över det tomma  och hänger upp jorden på intet.

Hij breidt het noorden uit over het woeste; Hij hangt de aarde aan een niet.

 Han samlar vatten i sina moln såsom i ett knyte,  och skyarna brista icke under bördan.

Hij bindt de wateren in Zijn wolken; nochtans scheurt de wolk daaronder niet.

 Han gömmer sin tron för vår åsyn,  han omhöljer den med sina skyar.

Hij houdt het vlakke Zijns troons vast; Hij spreidt Zijn wolk daarover.

 En rundel har han välvt såsom gräns för vattnen,  där varest ljus ändas i mörker.

Hij heeft een gezet perk over het vlakke der wateren rondom afgetekend, tot aan de voleinding toe des lichts met de duisternis.

 Himmelens pelare skälva,  de gripas av förfäran vid hans näpst.

De pilaren des hemels sidderen, en ontzetten zich voor Zijn schelden.

 Med sin kraft förskräckte han havet,  och genom sitt förstånd sönderkrossade han Rahab.

Door Zijn kracht klieft Hij de zee, en door Zijn verstand verslaat Hij haar verheffing.

 Blott han andades, blev himmelen klar;  hans hand genomborrade den snabba ormen.

Door Zijn Geest heeft Hij de hemelen versierd; Zijn hand heeft de langwemelende slang geschapen.

 Se, detta är allenast utkanterna av hans verk;  en sakta viskning är allt vad vi förnimma därom.  Hans allmakts dunder, vem skulle kunna fatta det?

Ziet, dit zijn maar uiterste einden Zijner wegen; en wat een klein stukje der zaak hebben wij van Hem gehoord? Wie zou dan den donder Zijner mogendheden verstaan?