Job 11

Y RESPONDIÓ Sophar Naamathita, y dijo:
آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟
¿Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿Y el hombre parlero será justificado?
آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟
¿Harán tus falacias callar á los hombres? ¿Y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?
آیا با یاوه‌گویی می‌توانی دیگران را ساکت گردانی؟ آیا می‌خواهی وقتی‌که دیگران را مسخره می‌‌کنی، آنها ساکت بمانند؟
Tú dices: Mi conversar es puro, Y yo soy limpio delante de tus ojos.
تو ادّعا می‌‌کنی که سخنانت حقیقت دارند و در حضور خدا پاک هستی.
Mas ¡oh quién diera que Dios hablara, Y abriera sus labios contigo,
امّا ای کاش خدا لب به سخن بگشاید و جواب تو را بدهد
Y que te declarara los arcanos de la sabiduría, Que son de doble valor que la hacienda! Conocerías entonces que Dios te ha castigado menos que tu iniquidad merece.
و اسرار حکمت خود را برایت بیان کند، زیرا حکمت خدا جنبه‌های زیادی دارد که دانستن آنها برای انسان خیلی مشکل است. بدان که خدا تو را کمتر از آن چه که سزاوار هستی، جزا داده است.
¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿Llegarás tú á la perfección del Todopoderoso?
کسی نمی‌تواند حد و اندازهٔ عظمت و قدرت خدای قادر مطلق را درک کند.
Es más alto que los cielos: ¿qué harás? Es más profundo que el infierno: ¿cómo lo conocerás?
آسمان، خدا را محدود نمی‌کند، امّا فراتر از دسترس تو می‌باشد. خدا دنیای مردگان را می‌شناسد امّا تو نه.
Su dimensión es más larga que la tierra, Y más ancha que la mar.
عظمت خدا وسیع‌تر از زمین و عمیقتر از دریاست
Si cortare, ó encerrare, Ó juntare, ¿quién podrá contrarrestarle?
اگر خدا تو را بگیرد و محاکمه کند، چه کسی می‌تواند مانع او شود؟
Porque él conoce á los hombres vanos: Ve asimismo la iniquidad, ¿y no hará caso?
زیرا کارهای هیچ‌کسی از او پوشیده نیست و می‌داند چه کسی گناهکار کیست.
El hombre vano se hará entendido, Aunque nazca como el pollino del asno montés.
شخص احمق وقتی حکیم می‌شود که الاغ وحشی انسانی بزاید.
Si tú apercibieres tu corazón, Y extendieres á él tus manos;
اکنون اگر با قلب صاف و پاک، دست دعا به سوی خدا بلند کنی،
Si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, Y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;
از بدی و گناه بپرهیزی و شرارت را به خانه‌ات راه ندهی،
Entonces levantarás tu rostro limpio de mancha, Y serás fuerte y no temerás:
آن وقت می‌توانی با سربلندی و با اطمینان کامل و بدون ترس، با دنیا روبه‌رو شوی.
Y olvidarás tu trabajo, Ó te acordarás de él como de aguas que pasaron:
همهٔ مصیبتها را فراموش می‌‌کنی و آنها همچون آبِ رفته به‌خاطر نمی‌آیند.
Y en mitad de la siesta se levantará bonanza; Resplandecerás, y serás como la mañana:
زندگی‌ات درخشانتر از آفتاب نیمروز و تاریکی آن مثل صبح روشن می‌شود.
Y confiarás, que habrá esperanza; Y cavarás, y dormirás seguro:
با امید و اطمینان خاطر زندگی می‌‌کنی و در راحت و آسایش به سر می‌بری.
Y te acostarás, y no habrá quien te espante: Y muchos te rogarán.
از دشمنانت نخواهی ترسید؛ مردم بسیاری از تو کمک خواهند خواست.
Mas los ojos de los malos se consumirán, Y no tendrán refugio; Y su esperanza será agonía del alma.
امّا چشمان بدکاران کور و راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شود و تنها امیدشان مرگ می‌باشد.