Psalms 115

Nu nouă, Doamne, nu nouă, ci Numelui Tău dă slavă pentru bunătatea Ta, pentru credincioşia Ta!

Μη εις ημας, Κυριε, μη εις ημας, αλλ εις το ονομα σου δος δοξαν, δια το ελεος σου, δια την αληθειαν σου.

Pentruce că zică neamurile: ,,Unde este Dumnezeul lor?``

Δια τι να ειπωσι τα εθνη, και που ειναι ο Θεος αυτων;

Dumnezeul nostru este în cer, El face tot ce vrea.

Αλλ ο Θεος ημων ειναι εν τω ουρανω παντα οσα ηθελησεν εποιησε.

Idolii lor sînt argint şi aur, făcuţi de mîni omeneşti.

Τα ειδωλα αυτων ειναι αργυριον και χρυσιον, εργα χειρων ανθρωπων

Au gură, dar nu vorbesc, au ochi, dar nu văd,

Στομα εχουσι και δεν λαλουσιν οφθαλμους εχουσι και δεν βλεπουσιν

au urechi, dar n'aud, au nas, dar nu miroase,

ωτα εχουσι και δεν ακουουσι μυκτηρας εχουσι και δεν οσφραινονται

au mîni, dar nu pipăie, picioare, dar nu merg; nu scot niciun sunet din gîtlejul lor.

Χειρας εχουσι και δεν ψηλαφωσι ποδας εχουσι και δεν περιπατουσιν ουδε ομιλουσι δια του λαρυγγος αυτων.

Ca ei sînt cei ce -i fac; toţi cei ce se încred în ei.

Ομοιοι αυτων ας γεινωσιν οι ποιουντες αυτα, πας ο ελπιζων επ αυτα.

Israele, încrede-te în Domnul! El este ajutorul şi scutul lor.

Ο Ισραηλ ηλπισεν επι Κυριον αυτος ειναι βοηθος και ασπις αυτων.

Casa lui Aaron, încrede-te în Domnul! El este ajutorul şi scutul lor.

Ο οικος του Ααρων ηλπισεν επι Κυριον αυτος ειναι βοηθος και ασπις αυτων.

Cei ce vă temeţi de Domnul, încredeţi-vă în Domnul! El este ajutorul şi scutul lor.

Οι φοβουμενοι τον Κυριον ηλπισαν επι Κυριον αυτος ειναι βοηθος και ασπις αυτων.

Domnul Şi-aduce aminte de noi: El va binecuvînta, va binecuvînta casa lui Israel, va binecuvînta casa lui Aaron,

Ο Κυριος μας ενεθυμηθη θελει ευλογει, θελει ευλογει τον οικον Ισραηλ θελει ευλογει τον οικον Ααρων.

va binecuvînta pe cei ce se tem de Domnul, pe cei mici şi pe cei mari.

Θελει ευλογει τους φοβουμενους τον Κυριον, τους μικρους μετα των μεγαλων.

Domnul să vă înmulţească tot mai mult, pe voi şi pe copiii voştri!

Ο Κυριος θελει αυξησει υμας, υμας και τα τεκνα υμων.

Fiţi binecuvîntaţi de Domnul, care a făcut cerurile şi pămîntul!

σεις εισθε οι ευλογημενοι του Κυριου, του ποιησαντος τον ουρανον και την γην.

Cerurile sînt ale Domnului, dar pămîntul l -a dat fiilor oamenilor.

Οι ουρανοι των ουρανων ειναι του Κυριου, την δε γην εδωκεν εις τους υιους των ανθρωπων.

Nu morţii laudă pe Domnul, şi nici vreunul din cei ce se pogoară în locul tăcerii,

Οι νεκροι δεν θελουσιν αινεσει τον Κυριον, ουδε παντες οι καταβαινοντες εις τον τοπον της σιωπης

ci noi, noi vom binecuvînta pe Domnul, deacum şi pînă în veac. Lăudaţi pe Domnul!

αλλ ημεις θελομεν ευλογει τον Κυριον, απο του νυν και εως του αιωνος. Αλληλουια.