Proverbs 9

A sabedoria já edificou a sua casa, já lavrou as suas sete colunas;

Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;

já imolou as suas vítimas, misturou o seu vinho, e preparou a sua mesa.

Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;

Já enviou as suas criadas a clamar sobre as alturas da cidade, dizendo:

A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:

Quem é simples, volte-se para cá. Aos faltos de entendimento diz:

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:

Vinde, comei do meu pão, e bebei do vinho que tenho misturado.

Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.

Deixai a insensatez, e vivei; e andai pelo caminho do entendimento.

Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.

O que repreende ao escarnecedor, traz afronta sobre si; e o que censura ao ímpio, recebe a sua mancha.

Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.

Não repreendas ao escarnecedor, para que não te odeie; repreende ao sábio, e amar-te-á.

Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

Instrui ao sábio, e ele se fará mais, sábio; ensina ao justo, e ele crescerá em entendimento.

Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.

O temor do Senhor é o princípio sabedoria; e o conhecimento do Santo é o entendimento.

Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.

Porque por mim se multiplicam os teus dias, e anos de vida se te acrescentarão.

Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.

Se fores sábio, para ti mesmo o serás; e, se fores escarnecedor, tu só o suportarás.

Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.

A mulher tola é alvoroçadora; é insensata, e não conhece o pudor.

Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;

Senta-se à porta da sua casa ou numa cadeira, nas alturas da cidade,

A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,

chamando aos que passam e seguem direitos o seu caminho:

Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:

Quem é simples, volte-se para cá! E aos faltos de entendimento diz:

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:

As águas roubadas são doces, e o pão comido às ocultas é agradável.

Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.

Mas ele não sabe que ali estão os mortos; que os seus convidados estão nas profundezas da cova.

Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.