Job 26

A Ijob odpowiadając rzekł:

Därefter tog Job till orda och sade:

Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?

 Vilken hjälp har du ej skänkt den vanmäktige,  huru har du ej stärkt den maktlöses arm!

Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?

 Vilka råd har du ej givit den ovise,  och vilket överflöd av klokhet har du ej lagt i dagen!

Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?

 Vem gav dig kraft att tala sådana ord,  och vems ande var det som kom till orda ur dig?

I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.

 Dödsrikets skuggor gripas av ångest,  djupets vatten och de som bo däri.

Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie.

 Dödsriket ligger blottat för honom,  och avgrunden har intet täckelse.

Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.

 Han spänner ut nordanrymden över det tomma  och hänger upp jorden på intet.

Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.

 Han samlar vatten i sina moln såsom i ett knyte,  och skyarna brista icke under bördan.

Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.

 Han gömmer sin tron för vår åsyn,  han omhöljer den med sina skyar.

Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.

 En rundel har han välvt såsom gräns för vattnen,  där varest ljus ändas i mörker.

Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.

 Himmelens pelare skälva,  de gripas av förfäran vid hans näpst.

Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.

 Med sin kraft förskräckte han havet,  och genom sitt förstånd sönderkrossade han Rahab.

Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.

 Blott han andades, blev himmelen klar;  hans hand genomborrade den snabba ormen.

Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?

 Se, detta är allenast utkanterna av hans verk;  en sakta viskning är allt vad vi förnimma därom.  Hans allmakts dunder, vem skulle kunna fatta det?