Job 23

A odpowiadając Ijob rzekł:
Därefter tog Job till orda och sade:
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
 Också i dag vill min klaga göra uppror.  Min hand kännes matt för min suckans skull.
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
 Om jag blott visste huru jag skulle finna honom,  huru jag kunde komma dit där han bor!
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
 Jag skulle då lägga fram för honom min sak  och fylla min mun med bevis.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
 Jag ville väl höra vad han kunde svara mig,  och förnimma vad han skulle säga till mig.
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
 Icke med övermakt finge han bekämpa mig,  nej, han borde allenast lyssna till mig.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
 Då skulle hans motpart stå här såsom en redlig man,  ja, då skulle jag för alltid komma undan min domare.
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
 Men går jag mot öster, så är han icke där;  går jag mot väster, så varsnar jag honom ej;
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
 har han något att skaffa i norr, jag skådar honom icke;  döljer han sig i söder, jag ser honom ej heller där.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
 Han vet ju vilken väg jag har vandrat;  han har prövat mig, och jag har befunnits lik guld.
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
 Vid hans spår har min for hållit fast,  hans väg har jag följt, utan att vika av.
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
 Från hans läppars bud har jag icke gjort något avsteg;  mer än egna rådslut har jag aktat hans muns tal.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
 Men hans vilja är orygglig; vem kan hindra honom?  Vad honom lyster, det gör han ock.
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
 Ja, han giver mig fullt upp min beskärda del,  och mycket av samma slag har han ännu i förvar.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
 Därför gripes jag av förskräckelse för hans ansikte;  när jag betänker det, fruktar jag för honom.
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
 Det är Gud som har gjort mitt hjärta försagt,  den Allsmäktige är det som har vållat min förskräckelse,
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
 ty jag fick icke förgås, innan mörkret kom,  dödsnatten undanhöll han mig.