Job 14

Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;

אדם ילוד אשה קצר ימים ושבע רגז׃

Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cień, i nie ostoi się.

כציץ יצא וימל ויברח כצל ולא יעמוד׃

Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.

אף על זה פקחת עינך ואתי תביא במשפט עמך׃

Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;

מי יתן טהור מטמא לא אחד׃

Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.

אם חרוצים ימיו מספר חדשיו אתך חקו עשית ולא יעבור׃

Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzień jego.

שעה מעליו ויחדל עד ירצה כשכיר יומו׃

Albowiem i o drzewie jest nadzieja, choć je wytną, że się jeszcze odmłodzi, a latorośl jego nie ustanie.

כי יש לעץ תקוה אם יכרת ועוד יחליף וינקתו לא תחדל׃

Choć się zstarzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego:

אם יזקין בארץ שרשו ובעפר ימות גזעו׃

Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.

מריח מים יפרח ועשה קציר כמו נטע׃

Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?

וגבר ימות ויחלש ויגוע אדם ואיו׃

Jako uchodzą wody z morza, a rzeka opada i wysycha.

אזלו מים מני ים ונהר יחרב ויבש׃

Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego.

ואיש שכב ולא יקום עד בלתי שמים לא יקיצו ולא יערו משנתם׃

Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię!

מי יתן בשאול תצפנני תסתירני עד שוב אפך תשית לי חק ותזכרני׃

Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.

אם ימות גבר היחיה כל ימי צבאי איחל עד בוא חליפתי׃

Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.

תקרא ואנכי אענך למעשה ידיך תכסף׃

Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.

כי עתה צעדי תספור לא תשמור על חטאתי׃

Zapięczętowane jest w wiązance przestępstwo moje, a zgromadzasz nieprawości moje.

חתם בצרור פשעי ותטפל על עוני׃

Prawdziwie jako góra padłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.

ואולם הר נופל יבול וצור יעתק ממקמו׃

Jako woda wzdrąża kamienie, a powodzią zalane bywa, co samo od siebie rośnie z prochu ziemi: tak nadzieję ludzką w niwecz obracasz.

אבנים שחקו מים תשטף ספיחיה עפר ארץ ותקות אנוש האבדת׃

Przemagasz go ustawicznie, a on schodzi; odmieniasz postać jego, i wypuszczasz go.

תתקפהו לנצח ויהלך משנה פניו ותשלחהו׃

Będąli zacni synowie jego, tego on nie wie; jeźli też wzgardzeni, on nie baczy.

יכבדו בניו ולא ידע ויצערו ולא יבין למו׃

Tylko ciało jego, póki żyw, boleje, a dusza jego w nim kwili.

אך בשרו עליו יכאב ונפשו עליו תאבל׃