Job 32

A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
Toen hielden de drie mannen op van Job te antwoorden, dewijl hij in zijn ogen rechtvaardig was.
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
Zo ontstak de toorn van Elihu, den zoon van Baracheël, den Buziet, van het geslacht van Ram; tegen Job werd zijn toorn ontstoken, omdat hij zijn ziel meer rechtvaardigde dan God.
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
Zijn toorn ontstak ook tegen zijn drie vrienden, omdat zij, geen antwoord vindende, nochtans Job verdoemden.
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
Doch Elihu had gewacht op Job in het spreken, omdat zij ouder van dagen waren dan hij.
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
Als dan Elihu zag, dat er geen antwoord was in den mond van die drie mannen, ontstak zijn toorn.
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
Hierom antwoordde Elihu, de zoon van Baracheël, den Buziet, en zeide: Ik ben minder van dagen, maar gijlieden zijt stokouden; daarom heb ik geschroomd en gevreesd, ulieden mijn gevoelen te vertonen.
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
Ik zeide: Laat de dagen spreken, en de veelheid der jaren wijsheid te kennen geven.
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Zekerlijk de geest, die in den mens is, en de inblazing des Almachtigen, maakt henlieden verstandig.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
De groten zijn niet wijs, en de ouden verstaan het recht niet.
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
Daarom zeg ik: Hoor naar mij; ik zal mijn gevoelen ook vertonen.
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
Ziet, ik heb gewacht op ulieder woorden; ik heb het oor gewend tot ulieder aanmerkingen, totdat gij redenen uitgezocht hadt.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
Als ik nu acht op u gegeven heb, ziet, er is niemand, die Job overreedde, die uit ulieden zijn redenen beantwoordde;
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
Opdat gij niet zegt: Wij hebben de wijsheid gevonden; God heeft hem nedergestoten, geen mens.
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
Nu heeft hij tegen mij geen woorden gericht, en met ulieder woorden zal ik hem niet beantwoorden.
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
Zij zijn ontzet, zij antwoorden niet meer; zij hebben de woorden van zich verzet.
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
Ik heb dan gewacht, maar zij spreken niet; want zij staan stil; zij antwoorden niet meer.
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
Ik zal mijn deel ook antwoorden, ik zal mijn gevoelen ook vertonen.
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
Want ik ben der woorden vol; de geest mijns buiks benauwt mij.
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
Ziet, mijn buik is als de wijn, die niet geopend is; gelijk nieuwe lederen zakken zou hij bersten.
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
Ik zal spreken, opdat ik voor mij lucht krijge; ik zal mijn lippen openen, en zal antwoorden.
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
Och, dat ik niemands aangezicht aanneme, en tot den mens geen bijnamen gebruike!
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
Want ik weet geen bijnamen te gebruiken; in kort zou mijn Maker mij wegnemen.