Psalms 91

Ten, który mieszka w ochronie Najwyższego, i w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie;
Den der sidder i den Højestes Skjul og dvæler i den Almægtiges Skygge,
Rzecze Panu: Nadzieja moja i zamek mój, Bóg mój, w nim nadzieję mieć będę.
siger til HERREN: Min Tilflugt, min Klippeborg, min Gud, på hvem jeg stoler.
Onci zaiste wybawi cię z sidła łowczego, i z powietrza najjadowitszego.
Thi han frier dig fra Fuglefængerens Snare, fra ødelæggende Pest;
Pierzem swem okryje cię, a pod skrzydłami jego bezpiecznym będziesz; prawda jego tarczą i puklerzem.
han dækker dig med sine Fjedre, under hans Vinger finder du Ly, hans Trofasthed er Skjold og Værge.
Nie ulękniesz się strachu nocnego, ani strzały latającej we dnie;
Du frygter ej Nattens Rædsler, ej Pilen der flyver om Dagen
Ani zarazy morowej, która przechodzi w ciemności, ani powietrza morowego, które zatraca w południe.
ej Pesten, der sniger i Mørke, ej Middagens hærgende Sot.
Padnie po boku twym tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawej stronie twojej; ale się do ciebie nie przybliży.
Falder end tusinde ved din Side, ti Tusinde ved din højre Hånd, til dig når det ikke hen;
Tylko to oczyma twemi obaczysz, a nagrodę niepobożnych oglądasz.
du ser det kun med dit Øje, er kun Tilskuer ved de gudløses Straf;
Ponieważeś ty Pana, który jest nadzieją moją, i Najwyższego, za przybytek swój położył:
(thi du, HERRE, er min Tilflugt) den Højeste tog du til Bolig.
Nie spotka cię nic złego, ani jaka plaga przybliży się do namiotu twego.
Der times dig intet ondt, dit Telt kommer Plage ej nær;
Albowiem Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
thi han byder sine Engle at vogte dig på alle dine Veje;
Na rękach nosić cię będą, byś snać nie obraził o kamień nogi twojej.
de skal bære dig på deres Hænder, at du ikke skal støde din Fod på nogen Sten;
Po lwie, i po bazyliszku deptać będziesz, lwię i smoka podepczesz.
du skal træde på Slanger og Øgler, trampe på Løver og Drager.
Iż się we mnie, mówi Pan, rozkochał, wyrwę go, i wywyższę go, przeto, iż poznał imię moje.
"Da han klynger sig til mig, frier jeg ham ud, jeg bjærger ham, thi han kender mit Navn;
Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ja z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.
kalder han på mig, svarer jeg ham, i Trængsel er jeg hos ham, jeg frier ham og giver ham Ære:
Długością dni nasycę go, i okażę mu zbawienie moje.
med et langt Liv mætter jeg ham og lader ham skue min Frelse!"