Job 23

A odpowiadając Ijob rzekł:
Job progovori i reče:
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
"Zar mi je i danas tužaljka buntovna? Teška mu ruka iz mene vapaj budi:
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
o, kada bih znao kako ću ga naći, do njegova kako doprijeti prijestolja,
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
pred njim parnicu bih svoju razložio, iz mojih bi usta navrli dokazi.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
Rad bih znati što bi meni odvratio i razumjeti riječ što bi je rekao!
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
Zar mu treba snage velike za raspru? Ne, dosta bi bilo da me on sasluša.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
U protivniku bi vidio pravedna, i parnica moja tad bi pobijedila.
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
Na istok krenem li, naći ga ne mogu; pođem li na zapad, ne razabirem ga.
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
Ištem na sjeveru, al' ga ne opažam; nevidljiv je ako se k jugu okrenem.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
Pa ipak, on dobro zna put kojim kročim! Neka me kuša: čist k'o zlato ću izići!
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
Noga mi se stopa njegovih držala, putem sam njegovim išao ne skrećuć';
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
slušao sam nalog njegovih usana, pohranih mu riječi u grudima svojim.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
Al' htjedne li štogod, tko će ga odvratit'? Što zaželi dušom, to će ispuniti.
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
Izvršit će što je dosudio meni, kao i sve drugo što je odlučio!
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
Zbog toga pred njime sav ustravljen ja sam, i što više mislim, jače strah me hvata.
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
U komade Bog mi je srce smrvio, užasom me svega prožeo Svesilni,
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
premda nisam ni u tminama propao, ni u mraku što je lice moje zastro.