Proverbs 27

Ros dig ikke av den dag imorgen, for du vet ikke hvad dagen vil føde!

Μη καυχασαι εις την αυριον ημεραν διοτι δεν εξευρεις τι θελει γεννησει η ημερα.

La en annen rose dig og ikke din egen munn, en fremmed og ikke dine egne leber!

Ας σε επαινη αλλος και μη το στομα σου ξενος, και μη τα χειλη σου.

Stenen er tung, og sanden veier meget, men dårens harme er tyngre enn begge.

Βαρυς ειναι ο λιθος και δυσβαστακτος η αμμος αλλ η οργη του αφρονος ειναι βαρυτερα των δυο.

Vrede er fryktelig, og harme er som en flom; men hvem kan stå sig mot avind?

Ο θυμος ειναι σκληρος και η οργη οξεια αλλα τις δυναται να σταθη εμπροσθεν της ζηλοτυπιας;

Åpenlys irettesettelse er bedre enn kjærlighet som skjules.

Ο φανερος ελεγχος ειναι καλητερος παρα κρυπτομενη αγαπη

Trofaste er vennens slag, men troløse er fiendens kyss.

πληγαι φιλου ειναι πισται φιληματα δε εχθρων πολυαριθμα.

Den mette vraker honning, men for den sultne er alt bittert søtt.

Κεχορτασμενη ψυχη αποστρεφεται την κηρηθραν εις δε την πεινασμενην ψυχην παν πικρον φαινεται γλυκυ.

Lik en spurv som flyver omkring borte fra sitt rede, er en mann som vanker om borte fra sitt hjem.

Ως το πτηνον το αποπλανωμενον απο της φωλεας αυτου, ουτως ειναι ο ανθρωπος ο αποπλανωμενος απο του τοπου αυτου.

Olje og røkelse gleder hjertet, og likeså en venns ømhet og opriktige råd.

Τα μυρα και τα θυμιαματα ευφραινουσι την καρδιαν, και η γλυκυτης του φιλου δια της εγκαρδιου συμβουλης.

Forlat ikke din venn og din fars venn, og kom ikke i din brors hus den dag du er i nød! En granne nær ved er bedre enn en bror langt borte.

Τον φιλον σου και τον φιλον του πατρος σου μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης εν τη ημερα της συμφορας σου διοτι καλητερον ειναι γειτων πλησιον παρα αδελφος μακραν.

Vær vis, min sønn, og gled mitt hjerte, så jeg kan svare den som håner mig!

Υιε μου, γινου σοφος και ευφραινε την καρδιαν μου, δια να εχω τι να αποκρινωμαι προς τον ονειδιζοντα με.

Den kloke ser ulykken og skjuler sig; de uerfarne går videre og må bøte.

Ο φρονιμος προβλεπει το κακον και κρυπτεται οι αφρονες εξακολουθουσι και τιμωρουνται.

Ta hans klær, han har gått i borgen for en annen, og ta pant av ham for en fremmed kvinnes skyld!

Λαβε το ιματιον του εγγυωμενου δια ξενον και λαβε ενεχυρον απ αυτου, εγγυωμενου περι ξενων πραγματων.

Den som velsigner sin venn med høi røst tidlig om morgenen, ham skal det regnes som en forbannelse.

Ο εγειρομενος το πρωι και ευλογων μετα μεγαλης φωνης τον πλησιον αυτου θελει λογισθη ως καταρωμενος αυτον.

Et stadig takdrypp på en regndag og en trettekjær kvinne ligner hverandre.

Ακαταπαυστον σταξιμον εν ημερα βροχερα, και φιλερις γυνη ειναι ομοια

Den som holder på henne, holder på vind, og hans høire hånd griper i olje.

ο κρυπτων αυτην κρυπτει τον ανεμον και το μυρον εν τη δεξια αυτου κρυπτομενον φωναζει.

Jern skjerpes ved jern, og en mann slipes ved å omgås andre.

Ο σιδηρος ακονιζει τον σιδηρον και ο ανθρωπος ακονιζει το προσωπον του φιλου αυτου.

Den som passer sitt fikentre, får ete dets frukt, og den som tar vare på sin herre, blir æret.

Ο φυλαττων την συκην θελει φαγει τον καρπον αυτης και ο φυλαττων τον κυριον αυτου θελει τιμηθη.

Likesom ansikt speiler sig mot ansikt i vannet, så finner det ene menneske sitt hjerte igjen hos det andre.

Καθως εις το υδωρ ανταποκρινεται προσωπον εις προσωπον, ουτω καρδια ανθρωπου εις ανθρωπον.

Dødsriket og avgrunnen blir ikke mette, og menneskenes øine blir heller ikke mette.

Ο αδης και η απωλεια δεν χορταινουσι και οι οφθαλμοι του ανθρωπου δεν χορταινουσιν.

Digel er for sølv og ovn for gull, og en mann prøves efter det han roser.

Ο αργυρος δοκιμαζεται δια του χωνευτηριου και ο χρυσος δια της καμινου ο δε ανθρωπος δια του στοματος των εγκωμιαζοντων αυτον.

Om du støter dåren i morteren med støteren midt iblandt grynene, så viker hans dårskap allikevel ikke fra ham.

Και αν κοπανισης δια κοπανου τον αφρονα εν ιγδιω μεταξυ σιτου κοπανιζομενου, η αφροσυνη αυτου δεν θελει χωρισθη απ αυτου.

Du bør nøie kjenne dine fårs utseende; ha omsorg for din buskap!

Προσεχε να γνωριζης την καταστασιν των ποιμνιων σου, και επιμελου καλως τας αγελας σου

For gods varer ikke til evig tid, og en krone ikke gjennem alle slekter.

Διοτι ο πλουτος δεν μενει διαπαντος ουδε το διαδημα απο γενεας εις γενεαν.

Når høiet er borte, og det unge gress kommer til syne, og fjellgresset samles inn,

Ο χορτος βλαστανει και η χλοη αναφαινεται, και τα χορτα των ορεων συναγονται.

så har du lam til klær og bukker til å kjøpe aker for,

Τα αρνια ειναι δια τα ενδυματα σου, και οι τραγοι δια την πληρωμην του αγρου.

og du har gjetemelk nok til føde for dig og ditt hus og til livsophold for dine piker.

Και θελεις εχει αφθονον γαλα αιγων δια την τροφην σου, δια την τροφην του οικου σου και την ζωην των θεραπαινων σου.