Proverbs 9

Kua oti i te whakaaro nui tetahi whare mona te hanga, e whitu nga pou kua oti te tarai e ia:
sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem
Kua oti ana kararehe te patu e ia; whakananu rawa tana waina; kua oti ano tana tepu te whakapai.
immolavit victimas suas miscuit vinum et proposuit mensam suam
Kua unga e ia ana kotiro, e karanga ana ia i runga i nga wahi tiketike rawa o te pa.
misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis
Ki te mea he kuware tetahi, me peka mai ia ki konei: ko te tangata maharakore, ko tana kupu tenei ki a ia,
si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est
Haere mai, kainga taku taro, inumia hoki te waina kua oti nei te whakananu e ahau.
venite comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis
Kati ra, e te hunga kuware, kia ora ai koutou; haere hoki i te ara o te matauranga.
relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiae
Ko ia e papaki ana i te tangata whakahihi, ka whakama; a ko ia e riri ana i te tangata kino, ka piri mai he he ki a ia.
qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam et qui arguit impium generat maculam sibi
Kaua e riria te tangata whakahi, kei kino ia ki a koe: riria ko te tangata whakaaro nui, a ka aroha ia ki a koe.
noli arguere derisorem ne oderit te argue sapientem et diliget te
Hoatu te mohio ki te tangata whakaaro nui, a ka neke ake ona whakaaro; whakaakona te tangata tika, a ka nui ake tona mohio.
da sapienti et addetur ei sapientia doce iustum et festinabit accipere
Ko te timatanga o te whakaaro nui ko te wehi ki a Ihowa; ko te matauranga, ko te mohio ki te Mea Tapu.
principium sapientiae timor Domini et scientia sanctorum prudentia
Maku hoki ka maha ai ou ra, maku ka neke ake ai nga tau e ora ai koe.
per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitae
Ki te nui ou whakaaro, mou ano ou whakaaro nui; ki te whakahi koe, mau anake tau pikaunga.
si sapiens fueris tibimet ipsi eris si inlusor solus portabis malum
Ko te wahine wairangi, he mangai nui ia; he kuware ia, kahore ona mohio ki te aha, ki te aha.
mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens
Noho ana ia i te kuwaha o tona whare i runga i te nohoanga i nga wahi tiketike o te pa;
sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco
Kia karanga atu ai ia ki nga tangata e haere ana i te ara, e maro tonu ana o ratou huarahi,
ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo
Ko te kuware, peka mai ki konei; tena ko te tangata whakaarokore, ko tana kupu tenei ki a ia,
quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est
He reka te wai tahae, a he ahuareka te taro kai huna.
aquae furtivae dulciores sunt et panis absconditus suavior
Te mohio ia kei reira nga tupapaku; kei te reinga riro ana i karanga ai.
et ignoravit quod gigantes ibi sint et in profundis inferni convivae eius