Proverbs 27

Non ti vantare del domani, poiché non sai quel che un giorno possa produrre.

Ne fanfaronu pri la morgaŭa tago; Ĉar vi ne scias, kion naskos la tago.

Altri ti lodi, non la tua bocca; un estraneo, non le tue labbra.

Alia vin laŭdu, sed ne via buŝo; Fremdulo, sed ne viaj lipoj.

La pietra è grave e la rena pesante, ma l’irritazione dello stolto pesa più dell’uno e dell’altra.

Peza estas ŝtono, kaj sablo estas ŝarĝo; Sed kolero de malsaĝulo estas pli peza ol ambaŭ.

L’ira è crudele e la collera impetuosa; ma chi può resistere alla gelosia?

Kolero estas kruelaĵo, kaj furiozo estas superakvego; Sed kiu sin tenos kontraŭ envio?

Meglio riprensione aperta, che amore occulto.

Pli bona estas riproĉo nekaŝita, Ol amo kaŝita.

Fedeli son le ferite di chi ama; frequenti i baci di chi odia.

Fidelkoraj estas la batoj de amanto; Sed tro multaj estas la kisoj de malamanto.

Chi è sazio calpesta il favo di miele; ma, per chi ha fame, ogni cosa amara è dolce.

Sata animo malŝatas mieltavolon, Sed por malsata animo ĉio maldolĉa estas dolĉa.

Come l’uccello che va ramingo lungi dal nido, così è l’uomo che va ramingo lungi da casa.

Kiel birdo, kiu forlasis sian neston, Tiel estas homo, kiu forlasis sian lokon.

L’olio e il profumo rallegrano il cuore; così fa la dolcezza d’un amico coi suoi consigli cordiali.

Oleo kaj odorfumaĵo ĝojigas la koron, Kaj la konsilo de amiko estas dolĉaĵo por la animo.

Non abbandonare il tuo amico né l’amico di tuo padre, e non andare in casa del tuo fratello nel dì della tua sventura; un vicino dappresso val meglio d’un fratello lontano.

Ne forlasu vian amikon kaj la amikon de via patro, Kaj en la domon de via frato ne iru en la tago de via mizero; Pli bona estas najbaro proksima, ol frato malproksima.

Figliuol mio, sii savio e rallegrami il cuore, così potrò rispondere a chi mi vitupera.

Estu saĝa, mia filo, kaj ĝojigu mian koron; Kaj mi havos kion respondi al mia insultanto.

L’uomo accorto vede il male e si nasconde, ma gli scempi passan oltre e ne portan la pena.

Prudentulo antaŭvidas malbonon, kaj kaŝiĝas; Sed naivuloj antaŭenpaŝas, kaj difektiĝas.

Prendigli il vestito giacché ha fatto cauzione per altri; fatti dare dei pegni, poiché s’è reso garante di stranieri.

Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiaĵon.

Chi benedice il prossimo ad alta voce, di buon mattino, sarà considerato come se lo maledicesse.

Kiu frue matene benas sian proksimulon per laŭta voĉo, Tiu estos opiniata malbenanto.

Un gocciolar continuo in giorno di gran pioggia e una donna rissosa son cose che si somigliano.

Defluilo en pluva tago Kaj malpacema edzino estas egalaj.

Chi la vuol trattenere vuol trattenere il vento, e stringer l’olio nella sua destra.

Kiu ŝin retenas, tiu retenas venton Kaj volas kapti oleon per sia dekstra mano.

Il ferro forbisce il ferro; così un uomo ne forbisce un altro.

Fero akriĝas per fero, Kaj homon akrigas la rigardo de lia proksimulo.

Chi ha cura del fico ne mangerà il frutto; e chi veglia sul suo padrone sarà onorato.

Kiu gardas figarbon, tiu manĝos ĝiajn fruktojn; Kaj kiu gardas sian sinjoron, tiu estos honorata.

Come nell’acqua il viso risponde al viso, così il cuor dell’uomo risponde al cuore dell’uomo.

Kiel en la akvo vizaĝo speguliĝas al vizaĝo, Tiel la koro de homo estas kontraŭ alia koro.

Il soggiorno dei morti e l’abisso sono insaziabili, e insaziabili son gli occhi degli uomini.

Ŝeol kaj la abismo neniam satiĝas; Kaj ankaŭ la okuloj de homo neniam satiĝas.

Il crogiuolo è per l’argento, il forno fusorio per l’oro, e l’uomo è provato dalla bocca di chi lo loda.

Kiel fandujo por arĝento kaj forno por oro, Tiel estas por homo la buŝo de lia laŭdanto.

Anche se tu pestassi lo stolto in un mortaio in mezzo al grano col pestello, la sua follia non lo lascerebbe.

Se vi pistos malsaĝulon en pistujo inter griaĵo, Lia malsaĝeco de li ne apartiĝos.

Guarda di conoscer bene lo stato delle tue pecore, abbi gran cura delle tue mandre;

Bone konu viajn ŝafojn, Atentu viajn brutarojn.

perché le ricchezze non duran sempre, e neanche una corona dura d’età in età.

Ĉar riĉeco ne daŭras eterne, Kaj krono ne restas por ĉiuj generacioj.

Quando è levato il fieno, subito rispunta la fresca verdura e le erbe dei monti sono raccolte.

Aperas herbo, montriĝas verdaĵo, Kaj kolektiĝas kreskaĵoj de la montoj.

Gli agnelli ti dànno da vestire, i becchi di che comprarti un campo,

Ŝafidoj estas, por vesti vin, Kaj kaproj, por doni al vi la eblon aĉeti kampon.

e il latte delle capre basta a nutrir te, a nutrir la tua famiglia e a far vivere le tue serve.

Estas sufiĉe da kaprina lakto, por nutri vin, por nutri vian domon, Kaj por subteni la vivon de viaj servantinoj.