Job 14

אדם ילוד אשה קצר ימים ושבע רגז׃

Čovjek koga je žena rodila kratka je vijeka i pun nevolja.

כציץ יצא וימל ויברח כצל ולא יעמוד׃

K'o cvijet je nikao i vene već, poput sjene bježi ne zastajuć'.

אף על זה פקחת עינך ואתי תביא במשפט עמך׃

Na takva, zar, ti oči otvaraš i preda se na sud ga izvodiš?

מי יתן טהור מטמא לא אחד׃

Tko će čisto izvuć' iz nečista? Nitko!

אם חרוצים ימיו מספר חדשיו אתך חקו עשית ולא יעבור׃

Pa kad su njegovi dani odbrojeni, kad mu broj mjeseci o tebi ovisi, kad mu granicu stavljaš neprijelaznu,

שעה מעליו ויחדל עד ירצה כשכיר יומו׃

skini s njega pogled da počinut' može, poput najamnika da svoj dan uživa.

כי יש לעץ תקוה אם יכרת ועוד יחליף וינקתו לא תחדל׃

TÓa ni drvu nije nada sva propala, posječeno, ono opet prozeleni i mladice nove iz njega izbiju.

אם יזקין בארץ שרשו ובעפר ימות גזעו׃

Ako mu korijen i ostari u zemlji, ako mu se panj i sasuši u prahu,

מריח מים יפרח ועשה קציר כמו נטע׃

oćutjevši vodu, ono će propupat' i pustiti grane kao stablo novo.

וגבר ימות ויחלש ויגוע אדם ואיו׃

Al' kad čovjek umre, ostaje pokošen, kad smrtnik izdahne, gdje li je on tada?

אזלו מים מני ים ונהר יחרב ויבש׃

Može sva voda iz mora ispariti i presahnut' rijeke, isušit posvema',

ואיש שכב ולא יקום עד בלתי שמים לא יקיצו ולא יערו משנתם׃

al' čovjek kad legne, ne ustaje više, dok nebesa bude, neće se podići, od sna se svojega probuditi neće.

מי יתן בשאול תצפנני תסתירני עד שוב אפך תשית לי חק ותזכרני׃

O, kad bi me htio skriti u Šeolu, zakloniti me dok srdžba ti ne mine, dÓati mi rok kad ćeš me se spomenuti,

אם ימות גבר היחיה כל ימי צבאי איחל עד בוא חליפתי׃

- jer, kad umre čovjek, zar uskrsnut' može? - čekao bih te sve dane vojske svoje dok ne bi došao da mi smjenu dadeš.

תקרא ואנכי אענך למעשה ידיך תכסף׃

Zvao bi me, a ja bih se odazvao: zaželio si se djela svojih ruku.

כי עתה צעדי תספור לא תשמור על חטאתי׃

A sad nad svakim mojim vrebaš korakom, nijednog mi grijeha nećeš oprostiti,

חתם בצרור פשעי ותטפל על עוני׃

u vreći si prijestup moj zapečatio i krivicu moju svu si zapisao.

ואולם הר נופל יבול וצור יעתק ממקמו׃

Vaj! K'o što se jednom uruši planina, k'o što se hridina s mjesta svog odvali,

אבנים שחקו מים תשטף ספיחיה עפר ארץ ותקות אנוש האבדת׃

k'o što voda kamen s vremenom istroši, a pljusak bujicom zemlju svu sapere, tako uništavaš nadu u čovjeku.

תתקפהו לנצח ויהלך משנה פניו ותשלחהו׃

Oborio si ga - on ode za svagda, nagrđena lica, otjeran, odbačen.

יכבדו בניו ולא ידע ויצערו ולא יבין למו׃

Djecu mu poštuju - o tom ništa ne zna; ako su prezrena - o tom ne razmišlja.

אך בשרו עליו יכאב ונפשו עליו תאבל׃

On jedino pati zbog svojega tijela, on jedino tuži zbog svojeg života."