Job 10

M' degoute ak lavi a. M' pa ka kenbe ankò. Kite m' plenn sò mwen! Kite m' di tout lapenn ki nan kè mwen!

Min Sjæl er led ved mit Liv, frit Løb vil jeg give min Klage over ham, i min bitre Sjælenød vil jeg tale,

M'a di Bondye: Tanpri, pa kondannen m'. Fè m' konnen poukisa ou leve dèyè m' konsa.

sige til Gud: Fordøm mig dog ikke, lad mig vide, hvorfor du tvister med mig!

Eske ou gen rezon pou ou fè m' tou sa w'ap fè m' lan, pou ou meprize sa ou fè ak men ou, pou ou ri lè mechan yo ap fè konfyolo yo?

Gavner det dig at øve Vold, at forkaste det Værk, dine Hænder danned, men smile til gudløses Råd?

Eske ou wè sa k'ap fèt sou latè tankou nou menm moun nou wè l' la?

Har du da kødets Øjne, ser du, som Mennesker ser,

Lavi ou pa tankou lavi pa nou. Nou gen pou nou mouri, ou menm w'ap toujou la.

er dine Dage som Menneskets Dage, er dine År som Mandens Dage,

W'ap chache dènye ti peche moun fè. Ou dèyè pou ou konnen tou sa mwen fè ki mal.

siden du søger efter min Brøde, leder efter min Synd,

Ou konnen m' pa antò. Pa gen moun ki ka sove m' anba men ou!

endskønt du ved, jeg ikke er skyldig; men af din Hånd er der ingen Redning!

Se ak men ou ou te fè m'. Se avè l' ou te ban m' fòm mwen. Epi se ak menm men sa yo ou vle detwi m' ankò?

Dine Hænder gjorde og danned mig først, så skifter du Sind og gør mig til intet!

Chonje se ou menm ki fè m' ak labou tè wouj. Koulye a, ou pral kraze m' fè m' tounen pousyè?

Kom i Hu, at du dannede mig som Ler, og til Støv vil du atter gøre mig!

Se ou menm ki bay papa m' fòs pou li fè m'. Ou fè m' devlope nan vant manman mwen.

Mon du ikke hældte mig ud som Mælk og lod mig skørne som Ost,

Ou fè tout zo ak tout venn nan kò m'. Ou kouvri yo ak vyann epi ak po.

iklædte mig Hud og kød og fletted mig sammen med Ben og Sener?

Lèfini, ou fè m' kado lavi. Ou veye avèk prekosyon pou m' pa mouri.

Du gav mig Liv og Livskraft, din Omhu vogted min Ånd

Men, ou te gen yon lòt lide dèyè tèt ou. Koulye a, mwen konnen ou te pare yon lòt bagay pou mwen.

og så gemte du dog i dit Hjerte på dette, jeg skønner, dit Øjemed var:

Ou t'ap veye m' pou wè si m' t'ap fè sa m' pa t' dwe fè. Ou pa t'ap kite anyen pase pou mwen.

Synded jeg, vogted du på mig og tilgav ikke min Brøde.

Si m' antò, zafè m' pa bon! Mwen te mèt inonsan, m' pa ka leve tèt devan ou. Mwen wont, se yon pòv malere mwen ye devan ou.

Fald jeg forbrød mig, da ve mig! Var jeg retfærdig, jeg skulde dog ikke løfte mit Hoved, men mættes med Skændsel, kvæges med Nød.

Si m' leve tèt mwen, ou fann dèyè m' tankou yon lyon dèyè bèt pou l' manje. Ou rive fè mirak pou ou ka fè m' lapenn.

Knejsed jeg, jog du mig som en Løve, handlede atter ufatteligt med mig;

Ou toujou pare pou fè yon atak sou mwen. Chak jou w'ap vin pi ankòlè. Se san pran souf w'ap voye lafliksyon sou mwen yonn apre lòt.

nye Vidner førte du mod mig, øged din Uvilje mod mig, opbød atter en Hær imod mig!

Bondye, poukisa ou te kite m' soti nan vant manman m'? Mwen ta mouri anvan pesonn ta wè m'.

Hvi drog du mig da af Moders Liv? Jeg burde have udåndet, uset af alle;

Soti nan vant, ale nan simityè, se tankou si m' pa t' janm fèt.

jeg burde have været som aldrig født, været ført til Graven fra Moders Skød.

Mwen pa rete lontan pou m' viv ankò. Kite m' pou kont mwen! Ban m' yon ti kanpo. Kite m' jwi de twa jou ki rete m' yo non!

Er ej mine Livsdage få? Så slip mig, at jeg kan kvæges lidt,

Talè konsa mwen prale pou m' pa janm tounen. Mwen prale nan peyi kote ki fè nwa a, kote moun pè a,

før jeg for evigt går bort til Mørkets og Mulmets Land,

nan peyi kote se fènwa ak dezòd ase ki gen toutan, kote menm gwo lajounen fè nwa tankou lannwit!

Landet med bælgmørkt Mulm, med Mørke og uden Orden, hvor Lyset selv er som Mørket."