Proverbs 9

La sagesse a bâti sa maison, Elle a taillé ses sept colonnes.

Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;

Elle a égorgé ses victimes, mêlé son vin, Et dressé sa table.

Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;

Elle a envoyé ses servantes, elle crie Sur le sommet des hauteurs de la ville:

A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:

Que celui qui est stupide entre ici! Elle dit à ceux qui sont dépourvus de sens:

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:

Venez, mangez de mon pain, Et buvez du vin que j'ai mêlé;

Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.

Quittez la stupidité, et vous vivrez, Et marchez dans la voie de l'intelligence!

Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.

Celui qui reprend le moqueur s'attire le dédain, Et celui qui corrige le méchant reçoit un outrage.

Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.

Ne reprends pas le moqueur, de crainte qu'il ne te haïsse; Reprends le sage, et il t'aimera.

Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

Donne au sage, et il deviendra plus sage; Instruis le juste, et il augmentera son savoir.

Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.

Le commencement de la sagesse, c'est la crainte de l'Eternel; Et la science des saints, c'est l'intelligence.

Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.

C'est par moi que tes jours se multiplieront, Et que les années de ta vie augmenteront.

Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.

Si tu es sage, tu es sage pour toi; Si tu es moqueur, tu en porteras seul la peine.

Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.

La folie est une femme bruyante, Stupide et ne sachant rien.

Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;

Elle s'assied à l'entrée de sa maison, Sur un siège, dans les hauteurs de la ville,

A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,

Pour crier aux passants, Qui vont droit leur chemin:

Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:

Que celui qui est stupide entre ici! Elle dit à celui qui est dépourvu de sens:

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:

Les eaux dérobées sont douces, Et le pain du mystère est agréable!

Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.

Et il ne sait pas que là sont les morts, Et que ses invités sont dans les vallées du séjour des morts.

Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.