Job 10

از زندگی سیر شده‌ام، بنابراین می‌خواهم از زندگی تلخ و زار خود ناله و شکایت کنم.

L’anima mia prova disgusto della vita; vo’ dar libero corso al mio lamento, vo’ parlar nell’amarezza dell’anima mia!

خدایا محکومم مَکن. به من بگو چه گناهی کرده‌ام؟

Io dirò a Dio: "Non mi condannare! Fammi sapere perché contendi meco!"

آیا رواست که به من ظلم نمایی، از مخلوق خود نفرت کنی و طرفدار نقشه‌های گناهکاران باشی؟

Ti par egli ben fatto d’opprimere, di sprezzare l’opera delle tue mani e di favorire i disegni de’ malvagi?

آیا تو همه‌چیز را مانند ما می‌بینی؟

Hai tu occhi di carne? Vedi tu come vede l’uomo?

آیا زندگی تو مانند زندگی ما کوتاه است

I tuoi giorni son essi come i giorni del mortale, i tuoi anni son essi come gli anni degli umani,

پس چرا تمام گناهان مرا می‌شماری و تمام خطاهایم را رقم می‌زنی؟

che tu investighi tanto la mia iniquità, che t’informi così del mio peccato,

خودت می‌دانی که من خطایی نکرده‌ام و کسی نمی‌تواند مرا از دست تو نجات بدهد.

pur sapendo ch’io non son colpevole, e che non v’è chi mi liberi dalla tua mano?

تو مرا با دست خود آفریدی و شکل دادی و اکنون می‌خواهی با همان دست مرا هلاک سازی.

Le tue mani m’hanno formato m’hanno fatto tutto quanto… e tu mi distruggi!

به‌خاطر داشته باش که تو مرا از گل ساختی و دوباره به خاک برمی‌گردانی.

Deh, ricordati che m’hai plasmato come argilla… e tu mi fai ritornare in polvere!

تو به پدرم نیرو بخشیدی تا در رحم مادر تولیدم کند و در آنجا مرا نشو و نما دادی.

Non m’hai tu colato come il latte e fatto rapprender come il cacio?

با پوست و گوشت پوشاندی و استخوانها و رگ و پی مرا به هم بافتی.

Tu m’hai rivestito di pelle e di carne, e m’hai intessuto d’ossa e di nervi.

به من زندگی دادی و از محبّت بی‌پایانت برخوردارم کردی و از روی احسان زندگی مرا حفظ نمودی.

Mi sei stato largo di vita e di grazia, la tua provvidenza ha vegliato sul mio spirito,

امّا اکنون می‌دانم که در تمام اوقات تو مخفیانه نقشه‌ می‌کشیدی تا به من صدمه بزنی.

ed ecco quello che nascondevi in cuore! Sì, lo so, questo meditavi:

تو مراقب من بودی تا گناهی بکنم و تو از بخشیدنم خودداری نمایی.

se avessi peccato, l’avresti ben tenuto a mente, e non m’avresti assolto dalla mia iniquità.

هرگاه گناهی از من سر بزند بلافاصله مرا جزا می‌دهی، امّا اگر کار درستی بکنم خیری نمی‌بینم. شخص بدبخت و بیچاره‌ای هستم.

Se fossi stato malvagio, guai a me! Se giusto, non avrei osato alzar la fronte, sazio d’ignominia, spettatore della mia miseria.

اگر سرم را بلند کنم، مانند شیری به من حمله می‌کنی و با آزار دادن من قدرت خود را نشان می‌دهی.

Se l’avessi alzata, m’avresti dato la caccia come ad un leone e contro di me avresti rinnovato le tue maraviglie;

تو همیشه علیه من شاهد می‌آوری و خشم تو بر من هر لحظه زیادتر می‌شود و ضربات پی‌درپی بر من وارد می‌‌کنی.

m’avresti messo a fronte nuovi testimoni, e avresti raddoppiato il tuo sdegno contro di me; legioni su legioni m’avrebbero assalito.

چرا مرا از رحم مادر به دنیا آوردی؟ ای کاش می‌مُردم و چشم کسی مرا نمی‌دید.

E allora, perché m’hai tratto dal seno di mia madre? Sarei spirato senza che occhio mi vedesse!

مثل اینکه هرگز به دنیا نیامده بودم، از رحم مادر مستقیم به گور می‌رفتم.

Sarei stato come se non fossi mai esistito, m’avrebbero portato dal seno materno alla tomba!

از زندگی من چیزی باقی نمانده است، پس مرا به حال خودم بگذار تا دمی آسوده باشم.

Non son forse pochi i giorni che mi restano? Cessi egli dunque, mi lasci stare, ond’io mi rassereni un poco,

بزودی از دنیا می‌روم و راه بازگشت برایم نیست.

prima ch’io me ne vada, per non più tornare, nella terra delle tenebre e dell’ombra di morte:

به جایی می‌روم که تاریکی و ظلمت و هرج و مرج حکم فرماست و خود روشنی هم تاریکی است.

terra oscura come notte profonda, ove regnano l’ombra di morte ed il caos, il cui chiarore è come notte oscura".