Job 32

Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.

Ary nitsahatra tsy namaly intsony izy telo lahy ireo, satria nanamarin-tena Joba.

Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;

Ary nirehitra kosa ny fahatezeran'i Eliho, zanak'i Barakela, Bozita, avy amin'ny fokon'i Rama; eny, tamin'i Joba no nirehetan'ny fahatezerany, satria nanao ny tenany ho marina noho Andriamanitra izy.

kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.

Ary tamin'ny sakaizany telo lahy koa no nirehetan'ny fahatezerany, satria tsy nahita teny havaliny izy ireo, kanefa nanameloka an'i Joba.

Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.

Ary Eliho mbola niandry an-dr'i Joba aloha vao niteny, fa ireo no ela niainana kokoa noho izy.

Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.

Ary rehefa hitany fa tsy nanan-kavaly izy telo lahy, dia nirehitra ny fahatezerany;

Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.

ka dia niteny Eliho, zanak'i Barakela, Bozita, ka nanao hoe: Mbola tanora aho, fa ianareo kosa efa fotsy volo, koa dia niaoriandriana aho aloha, fa tsy sahy nanambara aminareo izay fantatro.

Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.

Hoy izaho: Aoka ny fahanterana no hiteny, ary aoka ny hamaroan'ny taona no hampianatra fahendrena.

Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.

Kanefa ny fanahy izay ao anatin'ny zanak'olombelona sy ny fofonoin'ny Tsitoha no mahahendry azy.

Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,

Tsy dia ny fahalehibiazana no mahahendry, ary tsy dia ny fahanterana no ahalalana ny rariny;

Tial mi diras: Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Ary noho izany dia hoy izaho: Aoka samy hihaino ahy; Izaho koa mba hanambara izay fantatro.

Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.

Indro, niandry ny teninareo aho, ary nandinika ny teny nalahatrareo, mandra-pihevitrareo izay holazaina;

Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.

Eny, nihaino dia nihaino anareo aho, fa he! tsy nisy naharesy lahatra an'i Joba ianareo, na nahavaly ny teniny akory;

Ne diru: Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.

Fandrao ianareo hanao hoe: Hitanay ny fotony: Andriamanitra no maharesy azy, fa tsy olona.

Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.

Tsy nandaha-teny hamely ahy anefa izy; Ary tsy araka ny teninareo no havaliko azy.

Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.

Very hevitra terỳ izy ireo, ka tsy namaly intsony; Efa nanalavitra azy ny teny.

Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,

Hangina va aho, raha tsy miteny izy ireo, fa mijanona foana izy ka tsy mamaly intsony?

Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Anjarako kosa izao, koa dia hamaly aho; Eny, izaho hanambara izay fantatro;

Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.

Fa feno teny ny foko; Manery ahy ny fanahy ato anatiko.

Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.

Endrey! ny ato anatiko dia efa tahaka ny divay izay tsy misy hiainana, efa ho triatra tahaka ny siny hoditra vaovao izy.

Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.

Hiteny aho mba hisy hiainako tsara; Hiloa-bava aho ka hamaly.

Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;

Aoka tsy hizaha tavan'olona akory aho, ary aoka tsy handrobo olona.

Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.

Fa tsy mba mahay mandrobo aho; Raha izany, dia halain'ny Mpanao ahy faingana aho.