Proverbs 9

La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
Viisaus rakensi huoneensa, ja vuoli siihen seitsemän patsasta,
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
Ja teurasti teuraansa, sekoitti viinansa ja valmisti pöytänsä,
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
Ja lähetti piikansa, korkeista kaupungin saleista kutsumaan:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
Joka tyhmä on, hän tulkaan tänne; ja hulluille sanoi hän:
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
Tulkaat ja syökäät minun leivästäni, ja juokaat viinaa, jonka minä sekoitin.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
Hyljätkää hullu meno, niin te saatte elää, ja käykää ymmärryksen tiellä.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
Joka pilkkaajaa kurittaa, hän saa häpiän, ja joka jumalatointa nuhtelee, hän häväistään.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
Älä rankaise pilkkaajaa, ettei hän sinua vihaisi: nuhtele viisasta, ja hän rakastaa sinua.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
Anna viisaalle, niin hän viisaammaksi tulee: opeta vanhurskasta, niin hän opissaan etenee.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
Viisauden alku on Herran pelko, ja pyhäin tieto on ymmärrys.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
Sillä minun kauttani sinun päiväs enennetään, ja ikäs vuodet lisätään.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
Jos sinä olet viisas, niin sinä itselles viisas olet; mutta jos sinä olet pilkkaaja, niin sinä itse sen kannat.
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
Hullu, huikentelevainen vaimo, mieletöin ei tiedä mitään,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
Istuu huoneensa ovella, korkialla istuimella, ylimmäisessä siassa kaupungissa,
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
Että hän houkuttelis kaikkia, jotka siitä käyvät ohitse, ja tietänsä vaeltavat:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
Se joka tyhmä on, hän tulkoon tänne; ja hullulle sanoo hän:
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
Varastettu vesi on makia, ja salattu leipä suloinen;
Kaj li ne scias, ke tie estas mortintoj Kaj ke ŝiaj invititoj estas en la profundoj de Ŝeol.
Vaan ei hän tiedä, että siellä kuolleet ovat: hänen vieraansa ovat helvetin syvyydessä.