Job 14

Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.

Човекът, роден от жена, е краткотраен и пълен със смущение.

Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.

Пониква като цвете и се покосява; бяга като сянка и не устоява.

Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!

И върху такъв ли отваряш очите Си и ме довеждаш на съд със Себе Си?

Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.

Кой може да извади чисто от нечисто? Никой!

Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.

Тъй като дните му определени са, числото на месеците му при Теб е, поставил си му граници, които той не може да премине —

Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.

отвърни от него поглед, за да си почине, докато завърши деня си като наемник.

Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.

Защото за дървото има надежда — ако се отсече, отново ще поникне, издънките му няма да престанат.

Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,

И коренът му ако остарее във земята и пънът му ако умре в пръстта,

Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.

от дъха на водата пак ще покара и ще пусне клончета като новопосадено.

Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?

Но човек умира и прехожда; човек издъхва, и къде е?

Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:

Както водата изчезва от морето и реката пресъхва и се изсушава,

Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.

така човек ляга и не става. Докато небесата не престанат, те няма да се събудят и няма да станат от съня си.

Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min!

О, да би ме скрил в Шеол, да би ме укрил, докато се отвърне гневът Ти, да би ми определил срок и тогава да би си спомнил за мен!

Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.

Ако човек умре, ще оживее ли? През всичките дни на воюването си ще чакам, докато дойде смяната ми.

Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.

Ти ще извикаш и аз ще Ти отговоря; ще пожелаеш делото на ръцете Си.

Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;

Защото сега броиш стъпките ми. Не бдиш ли над греха ми?

Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.

Престъплението ми е запечатано в торба и Ти пришиваш върху беззаконието ми.

Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;

Но планината падайки се разрушава и скалата от мястото си се помества;

Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.

води изтриват камъните, пороите им отмиват пръстта на земята; и Ти унищожаваш надеждата на човека.

Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.

Ти му надвиваш завинаги и той преминава; променяш лицето му и го отпращаш.

Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.

Синовете му достигат до почит, но той не знае; унижават се, но той не разбира за тях.

Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.

Само тялото му в него ще боли и душата му във него ще скърби.