Psalms 115

Ikke os, o Herre, ikke os, men dit navn, det give du ære for din Miskundheds og Trofastheds Skyld!

Μη εις ημας, Κυριε, μη εις ημας, αλλ εις το ονομα σου δος δοξαν, δια το ελεος σου, δια την αληθειαν σου.

Hvi skal Folkene sige: "Hvor er dog deres Gud?"

Δια τι να ειπωσι τα εθνη, και που ειναι ο Θεος αυτων;

Vor Gud, han er i Himlen; alt, hvad han vil, det gør han!

Αλλ ο Θεος ημων ειναι εν τω ουρανω παντα οσα ηθελησεν εποιησε.

Deres Billeder er Sølv og Guld, Værk af Menneskehænder;

Τα ειδωλα αυτων ειναι αργυριον και χρυσιον, εργα χειρων ανθρωπων

de har Mund, men taler ikke, Øjne, men ser dog ej;

Στομα εχουσι και δεν λαλουσιν οφθαλμους εχουσι και δεν βλεπουσιν

de har Ører, men hører ikke, Næse men lugter dog ej;

ωτα εχουσι και δεν ακουουσι μυκτηρας εχουσι και δεν οσφραινονται

de har Hænder, men føler ikke, Fødder, men går dog ej, deres Strube frembringer ikke en Lyd.

Χειρας εχουσι και δεν ψηλαφωσι ποδας εχουσι και δεν περιπατουσιν ουδε ομιλουσι δια του λαρυγγος αυτων.

Som dem skal de, der lavede dem, blive, enhver, som stoler på dem!

Ομοιοι αυτων ας γεινωσιν οι ποιουντες αυτα, πας ο ελπιζων επ αυτα.

Israel stoler på HERREN, han er deres Hjælp og Skjold;

Ο Ισραηλ ηλπισεν επι Κυριον αυτος ειναι βοηθος και ασπις αυτων.

Arons Hus stoler på HERREN, han er deres Hjælp og Skjold;

Ο οικος του Ααρων ηλπισεν επι Κυριον αυτος ειναι βοηθος και ασπις αυτων.

de, som frygter HERREN, stoler på ham, han er deres Hjælp og Skjold.

Οι φοβουμενοι τον Κυριον ηλπισαν επι Κυριον αυτος ειναι βοηθος και ασπις αυτων.

HERREN kommer os i Hu, velsigner, velsigner Israels Hus, velsigner Arons Hus,

Ο Κυριος μας ενεθυμηθη θελει ευλογει, θελει ευλογει τον οικον Ισραηλ θελει ευλογει τον οικον Ααρων.

velsigner dem, der frygter HERREN, og det både små og store.

Θελει ευλογει τους φοβουμενους τον Κυριον, τους μικρους μετα των μεγαλων.

HERREN lader eder vokse i Tal, eder og eders Børn;

Ο Κυριος θελει αυξησει υμας, υμας και τα τεκνα υμων.

velsignet er I af HERREN, Himlens og Jordens Skaber.

σεις εισθε οι ευλογημενοι του Κυριου, του ποιησαντος τον ουρανον και την γην.

Himlen er HERRENs Himmel, men Jorden gav han til Menneskens Børn.

Οι ουρανοι των ουρανων ειναι του Κυριου, την δε γην εδωκεν εις τους υιους των ανθρωπων.

De døde priser ej HERREN, ingen af dem, der steg ned i det tavse.

Οι νεκροι δεν θελουσιν αινεσει τον Κυριον, ουδε παντες οι καταβαινοντες εις τον τοπον της σιωπης

Men vi, vi lover HERREN, fra nu og til evig Tid!

αλλ ημεις θελομεν ευλογει τον Κυριον, απο του νυν και εως του αιωνος. Αλληλουια.