Proverbs 27

Ros dig ikke af Dagen i Morgen, du ved jo ikke, hvad Dag kan bringe.

Μη καυχασαι εις την αυριον ημεραν διοτι δεν εξευρεις τι θελει γεννησει η ημερα.

Lad en anden rose dig, ikke din Mund, en fremmed, ikke dine egne Læber.

Ας σε επαινη αλλος και μη το στομα σου ξενος, και μη τα χειλη σου.

Sten er tung, og Sand vejer til, men tung fremfor begge er Dårers Galde.

Βαρυς ειναι ο λιθος και δυσβαστακτος η αμμος αλλ η οργη του αφρονος ειναι βαρυτερα των δυο.

Vrede er grum, og Harme skummer, men Skinsyge, hvo kan stå for den?

Ο θυμος ειναι σκληρος και η οργη οξεια αλλα τις δυναται να σταθη εμπροσθεν της ζηλοτυπιας;

Hellere åbenlys Revselse end Kærlighed, der skjules.

Ο φανερος ελεγχος ειναι καλητερος παρα κρυπτομενη αγαπη

Vennehånds Hug er ærligt mente, Avindsmands Kys er mange.

πληγαι φιλου ειναι πισται φιληματα δε εχθρων πολυαριθμα.

Den mætte vrager Honning, alt beskt er sødt for den sultne.

Κεχορτασμενη ψυχη αποστρεφεται την κηρηθραν εις δε την πεινασμενην ψυχην παν πικρον φαινεται γλυκυ.

Som Fugl, der må fly fra sin Rede, er Mand, der må fly fra sit Hjem:

Ως το πτηνον το αποπλανωμενον απο της φωλεας αυτου, ουτως ειναι ο ανθρωπος ο αποπλανωμενος απο του τοπου αυτου.

Olie og Røgelse fryder Sindet, men Sjælen sønderslides af Kummer.

Τα μυρα και τα θυμιαματα ευφραινουσι την καρδιαν, και η γλυκυτης του φιλου δια της εγκαρδιου συμβουλης.

Slip ikke din Ven og din Faders Ven, gå ej til din Broders Hus på din Ulykkes Dag. Bedre er Nabo ved Hånden end Broder i det fjerne.

Τον φιλον σου και τον φιλον του πατρος σου μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης εν τη ημερα της συμφορας σου διοτι καλητερον ειναι γειτων πλησιον παρα αδελφος μακραν.

Vær viis, min Søn, og glæd mit Hjerte, at jeg kan svare den, der smæder mig.

Υιε μου, γινου σοφος και ευφραινε την καρδιαν μου, δια να εχω τι να αποκρινωμαι προς τον ονειδιζοντα με.

Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder,

Ο φρονιμος προβλεπει το κακον και κρυπτεται οι αφρονες εξακολουθουσι και τιμωρουνται.

Tag hans Klæder, han borged for en anden, pant ham for fremmedes Skyld!

Λαβε το ιματιον του εγγυωμενου δια ξενον και λαβε ενεχυρον απ αυτου, εγγυωμενου περι ξενων πραγματων.

Den, som årle højlydt velsigner sin Næste, han får det regnet for Banden.

Ο εγειρομενος το πρωι και ευλογων μετα μεγαλης φωνης τον πλησιον αυτου θελει λογισθη ως καταρωμενος αυτον.

Ustandseligt Tagdryp en Regnvejrsdag og trættekær Kvinde ligner hinanden;

Ακαταπαυστον σταξιμον εν ημερα βροχερα, και φιλερις γυνη ειναι ομοια

den, som vil skjule hende, skjuler Vind, og hans højre griber i Olie.

ο κρυπτων αυτην κρυπτει τον ανεμον και το μυρον εν τη δεξια αυτου κρυπτομενον φωναζει.

Jern skærpes med Jern, det ene Menneske skærper det andet.

Ο σιδηρος ακονιζει τον σιδηρον και ο ανθρωπος ακονιζει το προσωπον του φιλου αυτου.

Røgter man et Figentræ, spiser man dets Frugt; den, der vogter sin Herre, æres.

Ο φυλαττων την συκην θελει φαγει τον καρπον αυτης και ο φυλαττων τον κυριον αυτου θελει τιμηθη.

Som i Vandspejlet Ansigt møder Ansigt, slår Menneskehjerte Menneske i Møde.

Καθως εις το υδωρ ανταποκρινεται προσωπον εις προσωπον, ουτω καρδια ανθρωπου εις ανθρωπον.

Dødsrige og Afgrund kan ikke mættes, ej heller kan Menneskens Øjne mættes.

Ο αδης και η απωλεια δεν χορταινουσι και οι οφθαλμοι του ανθρωπου δεν χορταινουσιν.

Digel til Sølv og Ovn til Guld, efter sit Ry bedømmes en Mand.

Ο αργυρος δοκιμαζεται δια του χωνευτηριου και ο χρυσος δια της καμινου ο δε ανθρωπος δια του στοματος των εγκωμιαζοντων αυτον.

Om du knuste en Dåre i Morter med Støder midt imellem Gryn, hans Dårskab veg dog ej fra ham.

Και αν κοπανισης δια κοπανου τον αφρονα εν ιγδιω μεταξυ σιτου κοπανιζομενου, η αφροσυνη αυτου δεν θελει χωρισθη απ αυτου.

Mærk dig, hvorledes dit Småkvæg ser ud, hav Omhu for dine Hjorde;

Προσεχε να γνωριζης την καταστασιν των ποιμνιων σου, και επιμελου καλως τας αγελας σου

thi Velstand varer ej evigt, Rigdom ikke fra Slægt til Slægt;

Διοτι ο πλουτος δεν μενει διαπαντος ουδε το διαδημα απο γενεας εις γενεαν.

er Sommergræsset svundet, Grønt spiret frem, og sankes Bjergenes Urter,

Ο χορτος βλαστανει και η χλοη αναφαινεται, και τα χορτα των ορεων συναγονται.

da har du Lam til at give dig Klæder og Bukke til at købe en Mark,

Τα αρνια ειναι δια τα ενδυματα σου, και οι τραγοι δια την πληρωμην του αγρου.

Gedemælk til Mad for dig og dit Hus, til Livets Ophold for dine Piger.

Και θελεις εχει αφθονον γαλα αιγων δια την τροφην σου, δια την τροφην του οικου σου και την ζωην των θεραπαινων σου.