Job 23

Så tog Job til Orde og svarede:

Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπε

"Også i Dag er der Trods i min Klage, tungt ligger hans Hånd på mit Suk!

Και την σημερον το παραπονον μου ειναι πικρον η πληγη μου ειναι βαρυτερα του στεναγμου μου.

Ak, vidste jeg Vej til at finde ham, kunde jeg nå hans Trone!

Ειθε να ηξευρον που να ευρω αυτον ηθελον υπαγει εως του θρονου αυτου

Da vilde jeg udrede Sagen for ham og fylde min Mund med Beviser,

ηθελον εκθεσει κρισιν ενωπιον αυτου, και ηθελον εμπλησει το στομα μου αποδειξεων

vide, hvad Svar han gav mig, skønne, hvad han sagde til mig!

ηθελον γνωρισει τους λογους τους οποιους ηθελε μοι αποκριθη, και ηθελον νοησει τι ηθελε μοι ειπει.

Mon han da satte sin Almagt imod mig? Nej, visselig agted han på mig;

Μη εν πληθει δυναμεως θελει διαμαχεσθαι μετ εμου; ουχι αλλ ηθελε βαλει εις εμε προσοχην.

da gik en oprigtig i Rette med ham, og jeg bjærged for evigt min Ret.

Τοτε ηδυνατο ο δικαιος να διαλεχθη μετ αυτου και ηθελον ελευθερωθη διαπαντος απο του κριτου μου.

Men går jeg mod Øst, da er han der ikke, mod Vest, jeg mærker ej til ham;

Ιδου, υπαγω εμπρος, αλλα δεν ειναι και οπισω, αλλα δεν βλεπω αυτον

jeg søger i Nord og ser ham ikke, drejer mod Syd og øjner ham ej.

εις τα αριστερα, οταν εργαζηται, αλλα δεν δυναμαι να ιδω αυτον. Κρυπτεται εις τα δεξια, και δεν βλεπω αυτον.

Thi han kender min Vej og min Vandel, som Guld går jeg frem af hans Prøve.

Γνωριζει ομως την οδον μου με εδοκιμασε θελω εξελθει ως χρυσιον.

Min Fod har holdt fast ved hans Spor, hans Vej har jeg fulgt, veg ikke derfra,

Ο πους μου ενεμεινεν εις τα βηματα αυτου εφυλαξα την οδον αυτου και δεν εξεκλινα

fra hans Læbers Bud er jeg ikke veget, hans Ord har jeg gemt i mit Bryst.

την εντολην των χειλεων αυτου, και δεν ωπισθοδρομησα διετηρησα τους λογους του στοματος αυτου, μαλλον παρα την αναγκαιαν μου τροφην.

Men han gjorde sit Valg, hvem hindrer ham Han udfører, hvad hans Sjæl attrår.

Διοτι αυτος ειναι εν μια βουλη και τις δυναται να αποστρεψη αυτον; και ο, τι επιθυμει η ψυχη αυτου, καμνει.

Thi han fuldbyrder, hvad han bestemte, og af sligt har han meget for.

Διοτι εκτελει το ορισθεν εις εμε και πολλα τοιαυτα ειναι μετ αυτου.

Derfor forfærdes jeg for ham og gruer ved Tanken om ham.

Δια τουτο καταπληττομαι απο προσωπου αυτου συλλογιζομαι και φριττω απ αυτου

Ja, Gud har nedbrudt mit Mod, forfærdet mig har den Almægtige;

διοτι ο Θεος εμαλακωσε την καρδιαν μου, και ο Παντοδυναμος με κατεπληξεν

thi jeg går til i Mørket, mit Åsyn dækkes af Mulm.

επειδη δεν απεκοπην προ του σκοτους, και δεν εκρυψε τον γνοφον απο του προσωπου μου.