Psalms 65

(Til sangmesteren. En salme af David. En sang.) Lovsang tilkommer dig på Zion,o Gud, dig indfrier man Løfter, du, som hører Bønner;
Przedniejszemu śpiewakowi psalm i pieśń Dawidowa.
alt Kød kommer til dig, når Brøden tynger.
Tobie przynależy, o Boże! chwała na Syonie, a tobie ślub ma być oddany.
Vore Overtrædelser blev os for svare, du tilgiver dem.
Ty wysłuchiwasz modlitwy; przetoż do ciebie przychodzi wszelkie ciało.
Salig den, du udvælger, lader bo i dine Forgårde! Vi mættes af dit Huses Rigdom, dit Tempels Hellighed.
Wielkie nieprawości, które wzięły górę nad nami, i przestępstwa nasze ty oczyszczasz.
Du svarer os underfuldt i Retfærd, vor Frelses Gud, du Tilflugt for den vide Jord, for fjerne Strande,
Błogosławiony, kogo ty obierasz a przyjmujesz, aby mieszkał w sieniach twoich; będziemy nasyceni dobrami domu twego, w świątnicy kościoła twego.
du, som grundfæster Bjerge med Vælde, omgjorde med Kraft,
Przedziwne rzeczy podług sprawiedliwości mówisz do nas, Boże zbawienia naszego, nadziejo wszystkich krajów ziemi, i morza dalekiego!
du, som dæmper Havenes Brusen, deres Bølgers Brusen og Folkefærds Larm,
Który utwierdzasz góry mocą swoją, siłą przepasany będąc;
så Folk ved Verdens Ende gruer for dine Tegn; hvor Morgen og Aften oprinder, bringer du Jubel.
Który uśmierzasz szum morski, szum nawałności jego, i wzruszenie narodów,
Du så til Landet, vanded det, gjorde det såre rigt, Guds Bæk er fuld af Vand, du bereder dets Korn,
Tak, że się bać muszą cudów twoich, którzy mieszkają na krajach ziemi; których nastawaniem poranku i wieczora do wesela pobudzasz.
du vander dets Furer, jævner knoldene, bløder det med Regn, velsigner dets Sæd.
Nawiedzasz ziemię, i odwilżasz ją; obficie ją ubogacasz strumieniem Bożym, napełnionym wodami, i gotujesz zboże ich, gdy ją tak przyprawiasz.
Med din Herlighed kroner du Året, dine Vognspor flyder af Fedme;
Zagony jej napawasz, bruzdy jej zniżasz, dżdżami ją odmiękczasz, a urodzajom jej błogosławisz.
de øde Græsgange flyder, med Jubel omgjordes Højene;
Koronujesz rok dobrocią twą, a ścieżki twoje skrapiasz tłustością.
Engene klædes med Får, Dalene hylles i Korn, i Jubel bryder de ud og synger!
Skrapiasz pastwiska na pustyniach; tak, że i pagórki radością przepasane bywają. Przyodziewają się pola stadami owiec, a doliny okrywają się zbożem; tak, że wykrzykają i śpiewają.