Job 23

Tedy odpověděl Job a řekl:

A odpowiadając Ijob rzekł:

Což vždy předce naříkání mé za zpouru jmíno bude, ješto bída má těžší jest nežli lkání mé?

Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

Ó bych věděl, kde ho najíti, šel bych až k trůnu jeho.

Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

Pořádně bych před ním vedl při, a ústa svá naplnil bych důvody.

Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

Zvěděl bych, jakými slovy by mně odpověděl, a porozuměl bych, co by mi řekl.

Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

Zdaliž by podlé veliké síly své rozepři vedl se mnou? Nikoli, nýbrž on sám dal by mi sílu.

Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

Tuť by upřímý hádati se mohl s ním, a byl bych osvobozen všelijak od soudce svého.

Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

Ale aj, půjdu-li upřímo dále, tam ho není; pakli nazpět, nepostihnu ho.

Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

By i čím zaměstknán byl na levo, předce ho nespatřím; zastře-li se na pravo, ovšem ho neuzřím.

Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

Nebo on zná cestu, kteráž jest při mně; bude-li mne zkušovati, jako zlato se ukáži.

Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

Šlepějí zajisté jeho přídržela se noha má, cesty jeho šetřil jsem, abych se s ní neuchyloval.

Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

Aniž od přikázaní rtů jeho uchýlil jsem se, nýbrž ustaviv se na tom, schované jsem měl řeči úst jeho.

Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

On pak jestliže při čem stojí, kdo jej odvrátí? Ano duše jeho čehož jen žádá, toho hned dovodí.

Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

A vykoná uložení své o mně; nebo takových příkladů mnoho jest při něm.

Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

Pročež před tváří jeho děsím se; když to rozvažuji, lekám se ho.

Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

Bůh zajisté zemdlil srdce mé, a Všemohoucí předěsil mne,

Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

Tak že sotva jsem nezahynul v těch temnostech; nebo před tváří mou nezakryl mrákoty.

Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.