Job 11

Sofar iz Naama progovori tad i reče:

Y RESPONDIÓ Sophar Naamathita, y dijo:

"Zar na riječi mnoge da se ne odvrati? Zar će se brbljavac još i opravdati?

¿Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿Y el hombre parlero será justificado?

Zar će tvoje trice ušutkati ljude, zar će ruganje ostat' neizrugano?

¿Harán tus falacias callar á los hombres? ¿Y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?

Rekao si: 'Nauk moj je neporočan, u očima tvojim čist sam i bez ljage.'

Tú dices: Mi conversar es puro, Y yo soy limpio delante de tus ojos.

Ali kada bi Bog htio progovorit' i otvorit usta da ti odgovori

Mas ¡oh quién diera que Dios hablara, Y abriera sus labios contigo,

kada bi ti tajne mudrosti otkrio koje um nijedan ne može doumit', znao bi da ti za grijehe račun ište.

Y que te declarara los arcanos de la sabiduría, Que son de doble valor que la hacienda! Conocerías entonces que Dios te ha castigado menos que tu iniquidad merece.

Možeš li dubine Božje proniknuti, dokučiti savršenstvo Svesilnoga?

¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿Llegarás tú á la perfección del Todopoderoso?

Od neba je više: što još da učiniš? Od Šeola dublje: što još da mudruješ?

Es más alto que los cielos: ¿qué harás? Es más profundo que el infierno: ¿cómo lo conocerás?

Duže je od zemlje - šire je od mora!

Su dimensión es más larga que la tierra, Y más ancha que la mar.

Ako se povuče, ako te pograbi, ako na sud preda, tko će mu braniti?

Si cortare, ó encerrare, Ó juntare, ¿quién podrá contrarrestarle?

Jer on u čovjeku prozire prijevaru, vidi opačinu ako i ne gleda.

Porque él conoce á los hombres vanos: Ve asimismo la iniquidad, ¿y no hará caso?

Čovjek se bezuman obraća k pameti i divlji magarac uzdi se pokori.

El hombre vano se hará entendido, Aunque nazca como el pollino del asno montés.

Ako li srce svoje ti uspraviš i ruke svoje pružiš prema njemu,

Si tú apercibieres tu corazón, Y extendieres á él tus manos;

ako li zloću iz ruku odbaciš i u šatoru svom ne daš zlu stana,

Si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, Y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;

čisto ćeš čelo moći tad podići, čvrst ćeš biti i bojati se nećeš.

Entonces levantarás tu rostro limpio de mancha, Y serás fuerte y no temerás:

Svojih se kušnja nećeš sjećat' više kao ni vode koja je protekla.

Y olvidarás tu trabajo, Ó te acordarás de él como de aguas que pasaron:

Jasnije će tvoj život sjat' no podne, tmina će se obratit' u svanuće.

Y en mitad de la siesta se levantará bonanza; Resplandecerás, y serás como la mañana:

U uzdanju svom živjet ćeš sigurno i zaštićen počivat ćeš u miru.

Y confiarás, que habrá esperanza; Y cavarás, y dormirás seguro:

Kad legneš, nitko te buniti neće; mnogi će tvoju tražiti naklonost.

Y te acostarás, y no habrá quien te espante: Y muchos te rogarán.

A zlikovcima ugasnut će oči, neće im više biti utočišta: izdahnut', bit će jedina im nada."

Mas los ojos de los malos se consumirán, Y no tendrán refugio; Y su esperanza será agonía del alma.