Job 32

Ona tri čovjeka prestadoše Jobu odgovarati, jer je on sebe smatrao nevinim.

Toen hielden de drie mannen op van Job te antwoorden, dewijl hij in zijn ogen rechtvaardig was.

Nato se rasrdi Elihu, sin Barakeelov, iz Buza, od plemena Ramova: planu gnjevom na Joba zato što je sebe držao pravednim pred Bogom;

Zo ontstak de toorn van Elihu, den zoon van Baracheël, den Buziet, van het geslacht van Ram; tegen Job werd zijn toorn ontstoken, omdat hij zijn ziel meer rechtvaardigde dan God.

a planu gnjevom i na tri njegova prijatelja jer nisu više našli ništa što bi odgovorili te su tako Boga osudili.

Zijn toorn ontstak ook tegen zijn drie vrienden, omdat zij, geen antwoord vindende, nochtans Job verdoemden.

Dok su oni govorili s Jobom, Elihu je šutio, jer su oni bili stariji od njega.

Doch Elihu had gewacht op Job in het spreken, omdat zij ouder van dagen waren dan hij.

Ali kad vidje da ona tri čovjeka nisu više imala odgovora u ustima, planu od srdžbe.

Als dan Elihu zag, dat er geen antwoord was in den mond van die drie mannen, ontstak zijn toorn.

I progovorivši, Elihu, sin Barakeelov, iz Buza, reče: "Po godinama svojim još mlad sam ja, a u duboku vi ste ušli starost; bojažljivo se zato ja ustezah znanje svoje pokazati pred vama.

Hierom antwoordde Elihu, de zoon van Baracheël, den Buziet, en zeide: Ik ben minder van dagen, maar gijlieden zijt stokouden; daarom heb ik geschroomd en gevreesd, ulieden mijn gevoelen te vertonen.

Mišljah u sebi: 'Govorit će starost, mnoge godine pokazat će mudrost.'

Ik zeide: Laat de dagen spreken, en de veelheid der jaren wijsheid te kennen geven.

Uistinu, dah neki u ljudima, duh Svesilnog mudrim čini čovjeka.

Zekerlijk de geest, die in den mens is, en de inblazing des Almachtigen, maakt henlieden verstandig.

Dob poodmakla ne daje mudrosti a niti starost pravednosti uči.

De groten zijn niet wijs, en de ouden verstaan het recht niet.

Zato vas molim, poslušajte mene da vam i ja znanje svoje izložim.

Daarom zeg ik: Hoor naar mij; ik zal mijn gevoelen ook vertonen.

S pažnjom sam vaše besjede pratio i razloge sam vaše saslušao dok ste tražili što ćete kazati.

Ziet, ik heb gewacht op ulieder woorden; ik heb het oor gewend tot ulieder aanmerkingen, totdat gij redenen uitgezocht hadt.

Na vama moja sva bijaše pažnja, al' ne bi nikog da Joba pobije ni da mu od vas tko riječ opovrgne.

Als ik nu acht op u gegeven heb, ziet, er is niemand, die Job overreedde, die uit ulieden zijn redenen beantwoordde;

Nemojte reći: 'Na mudrost smo naišli! Bog će ga pobit jer čovjek ne može.'

Opdat gij niet zegt: Wij hebben de wijsheid gevonden; God heeft hem nedergestoten, geen mens.

Nije meni on besjedu upravio: odvratit mu neću vašim riječima.

Nu heeft hij tegen mij geen woorden gericht, en met ulieder woorden zal ik hem niet beantwoorden.

Poraženi, otpovrgnut ne mogu, riječi zapeše u grlu njihovu.

Zij zijn ontzet, zij antwoorden niet meer; zij hebben de woorden van zich verzet.

Čekao sam! Al', gle, oni ne zbore. Umukoše, ni riječ više da kažu!

Ik heb dan gewacht, maar zij spreken niet; want zij staan stil; zij antwoorden niet meer.

Na meni je da progovorim sada, znanje ću svoje i ja izložiti.

Ik zal mijn deel ook antwoorden, ik zal mijn gevoelen ook vertonen.

Riječi mnoge u meni naviru dok iznutra moj duh mene nagoni.

Want ik ben der woorden vol; de geest mijns buiks benauwt mij.

Gle, nutrina mi je k'o mošt zatvoren, k'o nova će se raspući mješina.

Ziet, mijn buik is als de wijn, die niet geopend is; gelijk nieuwe lederen zakken zou hij bersten.

Da mi odlane, govorit ću stoga, otvorit ću usne i odvratit' vama.

Ik zal spreken, opdat ik voor mij lucht krijge; ik zal mijn lippen openen, en zal antwoorden.

Nijednoj strani priklonit se neću niti laskat ja namjeravam kome.

Och, dat ik niemands aangezicht aanneme, en tot den mens geen bijnamen gebruike!

Laskati ja ne umijem nikako, jer smjesta bi me Tvorac moj smaknuo.

Want ik weet geen bijnamen te gebruiken; in kort zou mijn Maker mij wegnemen.