Song of Solomon 1

[] Süleyman’ın Ezgiler Ezgisi.

Beni dudaklarıyla öptükçe öpsün! Çünkü aşkın şaraptan daha tatlı.

Ne güzel kokuyor sürdüğün esans, Dökülmüş esans sanki adın, Kızlar bu yüzden seviyor seni.

Al götür beni, haydi koşalım! Kral beni odasına götürsün. Seninle coşup seviniriz, Aşkını şaraptan çok överiz. Ne kadar haklılar seni sevmekte!

Esmerim ben, ama güzelim, Ey Yeruşalim kızları! Kedar’ın çadırları gibi, Süleyman’ın çadır bezleri gibi kara.

Bakmayın esmer olduğuma, Güneş kararttı beni. Çünkü kızdılar bana erkek kardeşlerim, Bağlara bakmakla görevlendirdiler. Ama kendi bağıma bakmadım.

Ey sevgilim, söyle bana, sürünü nerede otlatıyorsun, Öğleyin nerede yatırıyorsun? Neden arkadaşlarının sürüleri yanında Yüzünü örten bir kadın durumuna düşeyim?

Ey güzeller güzeli, Bilmiyorsan, Sürünün izine çık, Çobanların çadırları yanında Oğlaklarını otlat.

Firavunun arabalarına koşulu kısrağa benzetiyorum seni, aşkım benim!

Yanakların süslerle, Boynun gerdanlıklarla ne güzel!

Sana gümüş düğmelerle altın süsler yapacağız.

Kral divandayken, Hintsümbülümün güzel kokusu yayıldı.

Memelerim arasında yatan Mür dolu bir kesedir benim için sevgilim;

Eyn-Gedi bağlarında Bir demet kına çiçeğidir benim için sevgilim.

Ah, ne güzelsin, aşkım, ah, ne güzel! Gözlerin tıpkı birer güvercin!

Ne yakışıklısın, sevgilim, ah, ne çekici! Yeşilliktir yatağımız.

Sedir ağaçlarıdır evimizin kirişleri, Tavanımızın tahtaları ardıçlar.