Song of Solomon 1

Pieśń najprzedniejsza z pieśni Salomonowych.

Niech mię pocałuje pocałowaniem ust swoich; albowiem lepsze są miłości twoje niż wino.

Dla wonności wyborne są maści twoje; imię twoje jest jako olejek rozlany; przetoż cię panienki umiłowały.

Pociągnijże mię, a pobieżymy za toba. Wprowadził mię król do pokojów swoich; przetoż się w tobie radować i weselić będziemy milości twoje raczej niż wino; bo uprzejmi milują cię.

1:5

Czarnamci, alem wdzięczna, o córki Jeruzalemskie! Jestem jako namioty Kedarskie, jako opony Salomonowe.

1:6

Nie patrzajcie na mię, żem jest śniada; bo mię opalilo słonce.Synowie matki mojej rozpaliwszy się przeciwko mnie, postanowili mię, abym strzegła winnic; a winnicy mojej, którąm miała, nie strzegłam.

1:7

Oznajmijże mi ty, którego miłuje dusza moja, gdzie pasiesz? gdzie trzodzie dajesz odpoczywać w południe? albowiem przeczżebym miała być jako obłąkana przy trzodach towarzyszów twoich?

1:8

Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza między niewiastami! wynijdźże śladem trzody, a paś koźlatka twoje przy budach pasterzy.

1:9

Przyrównywam cię, o przyjaciółko moja! jeździe w wozach Faraonowych.

1:10

Jagody lica twego klejnotami są ozdobione, a szyja twoja łańcuchami.

1:11

Naczynimyć klejnotów złotych z nakrapianiem srebrnem.

1:12

Dotąd, pokąd król jest u stołu, szpikanard mój wydaje wonność swoję.

1:13

Jako snopek myrry jest mi miły mój na piersiach moich odpoczywający.