Isaiah 2

verbum quod vidit Isaias filius Amos super Iudam et Hierusalem
Слово, що його бачив Ісая, син Амосів, про Юдею та про Єрусалим:
et erit in novissimis diebus praeparatus mons domus Domini in vertice montium et elevabitur super colles et fluent ad eum omnes gentes
І станеться на кінці днів, міцно поставлена буде гора дому Господнього на шпилі гір, і піднята буде вона понад згір'я, і полинуть до неї всі люди.
et ibunt populi multi et dicent venite et ascendamus ad montem Domini et ad domum Dei Iacob et docebit nos vias suas et ambulabimus in semitis eius quia de Sion exibit lex et verbum Domini de Hierusalem
І підуть численні народи та й скажуть: Ходіть та зберімось на гору Господню, до дому Бога Якового, і доріг Своїх Він нас навчить, і ми підемо стежками Його! Бо вийде з Сіону Закон, і слово Господнє з Єрусалиму.
et iudicabit gentes et arguet populos multos et conflabunt gladios suos in vomeres et lanceas suas in falces non levabit gens contra gentem gladium nec exercebuntur ultra ad proelium
І Він буде судити між людьми, і буде численні народи розсуджувати. І мечі свої перекують вони на лемеші, а списи свої на серпи. Не підійме меча народ проти народу, і більше не будуть навчатись війни!
domus Iacob venite et ambulemus in lumine Domini
Доме Яковів, ідіть, і попростуємо в світлі Господньому!
proiecisti enim populum tuum domum Iacob quia repleti sunt ut olim et augures habuerunt ut Philisthim et pueris alienis adheserunt
Бо Ти був покинув народа Свого, дім Яковів, бо повні безладдя зо сходу вони, та ворожбитів, немов филистимляни, і накладають із дітьми чужинців.
repleta est terra argento et auro et non est finis thesaurorum eius
І наповнився край його сріблом та золотом, і немає кінця його скарбам. І наповнився край його кіньми, і немає кінця колесницям його.
et repleta est terra eius equis et innumerabiles quadrigae eius et repleta est terra eius idolis opus manuum suarum adoraverunt quod fecerunt digiti eorum
І наповнився край його ідолами, він кланяється ділу рук своїх, тому, що зробили були його пальці,
et incurvavit se homo et humiliatus est vir ne ergo dimittas eis
і поклонилась людина, і чоловік упокорився... А Ти їм не даруй!
ingredere in petram abscondere fossa humo a facie timoris Domini et a gloria maiestatis eius
Іди в скелю, і сховайся у порох від страху Господнього, і від пишноти Його величі!
oculi sublimis hominis humiliati sunt et incurvabitur altitudo virorum exaltabitur autem Dominus solus in die illa
Горді очі людини поникнуть, і буде обнижена людська високість, і буде високим Сам тільки Господь того дня!
quia dies Domini exercituum super omnem superbum et excelsum et super omnem arrogantem et humiliabitur
Бо настане день Господа Саваота на все горде й високе, і на все висунене, і понижене буде воно,
et super omnes cedros Libani sublimes et erectas et super omnes quercus Basan
і на всі кедри ливанські, високі та висунені, і на всілякі башанські дуби,
et super omnes montes excelsos et super omnes colles elevatos
і на всі гори високі, і на всі згір'я піднесені,
et super omnem turrem excelsam et super omnem murum munitum
і на всі башти високі, і на всі мури стрімкі,
et super omnes naves Tharsis et super omne quod visu pulchrum est
і на всі кораблі із Таршішу, і на все, на що дивимося пожадливо!
et incurvabitur sublimitas hominum et humiliabitur altitudo virorum et elevabitur Dominus solus in die illa
І понизиться гордість людини, й обнижена буде високість людей, і буде високим Сам тільки Господь того дня,
et idola penitus conterentur
а божища зовсім минуться!
et introibunt in speluncas petrarum et in voragines terrae a facie formidinis Domini et a gloria maiestatis eius cum surrexerit percutere terram
І вони підуть до скельних печер та до пороху в ями від страху Господнього і від пишноти Його величі, коли прийде Він острах збудити на землі!
in die illa proiciet homo idola argenti sui et simulacra auri sui quae fecerat sibi ut adoraret talpas et vespertiliones
Покине людина того дня божків своїх срібних і божків своїх золотих, що собі наробила була, щоб вклонятись кротам і кажанам,
et ingredietur fissuras petrarum et cavernas saxorum a facie formidinis Domini et a gloria maiestatis eius cum surrexerit percutere terram
щоб піти у печери й розщілини скельні від страху Господнього і від слави величчя Його, коли прийде Він острах збудити на землі!
quiescite ergo ab homine cuius spiritus in naribus eius quia excelsus reputatus est ipse
Відкинься ж собі від людини, що віддих у носі її, бо защо її поважати?