Job 11

respondens autem Sophar Naamathites dixit
Allora Tsofar di Naama rispose e disse:
numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur
"Cotesta abbondanza di parole rimarrà ella senza risposta? Basterà egli esser loquace per aver ragione?
tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis
Varranno le tue ciance a far tacere la gente? Farai tu il beffardo, senza che alcuno ti confonda?
dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo
Tu dici a Dio: "Quel che sostengo è giusto, e io sono puro nel tuo cospetto".
atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi
Ma, oh se Iddio volesse parlare e aprir la bocca per risponderti
ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua
e rivelarti i segreti della sua sapienza poiché infinita è la sua intelligenza vedresti allora come Iddio dimentichi parte della colpa tua.
forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies
Puoi tu scandagliare le profondità di Dio? arrivare a conoscere appieno l’Onnipotente?
excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces
Si tratta di cose più alte del cielo… e tu che faresti? di cose più profonde del soggiorno de’ morti… come le conosceresti?
longior terrae mensura eius et latior mari
La lor misura è più lunga della terra, più larga del mare.
si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei
Se Dio passa, se incarcera, se chiama in giudizio, chi s’opporrà?
ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat
Poich’egli conosce gli uomini perversi, scopre senza sforzo l’iniquità.
vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat
Ma l’insensato diventerà savio, quando un puledro d’onàgro diventerà uomo.
tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas
Tu, però, se ben disponi il cuore, e protendi verso Dio le palme,
si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia
se allontani il male ch’è nelle tue mani, e non alberghi l’iniquità nelle tue tende,
tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis
allora alzerai la fronte senza macchia, sarai incrollabile, e non avrai paura di nulla;
miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis
dimenticherai i tuoi affanni; te ne ricorderai come d’acqua passata;
et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer
la tua vita sorgerà più fulgida del meriggio, l’oscurità sarà come la luce del mattino.
et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies
Sarai fiducioso perché avrai speranza; ti guarderai bene attorno e ti coricherai sicuro.
requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi
Ti metterai a giacere e niuno ti spaventerà; e molti cercheranno il tuo favore.
oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae
Ma gli occhi degli empi verranno meno; non vi sarà più rifugio per loro, e non avranno altra speranza che di esalar l’anima".