Psalms 2

quare turbabuntur gentes et tribus meditabuntur inania

چرا ملّتها شورش می‌کنند؟ چرا مردم بی‌جهت دسیسه می‌چینند؟

consurgent reges terrae et principes tractabunt pariter adversum Dominum et adversum christum eius

پادشاهان زمین قیام می‌کنند، و حاکمان علیه خداوند و برگزیدهٔ او توطئه می‌نمایند.

disrumpamus vincula eorum et proiciamus a nobis laqueos eorum

آنها می‌گویند: «بیایید زنجیر بندگیِ خداوند را پاره کنیم و خود را از قید و بند او آزاد سازیم.»

habitator caeli ridebit Dominus subsannabit eos

خداوند که در آسمان بر تخت خود نشسته است، به نقشه‌های ایشان می‌خندد.

tunc loquetur ad eos in ira sua et in furore suo conturbabit eos

آنگاه از روی خشم آنها را سرزنش می‌نماید و با غضب خود آنها را به وحشت انداخته، می‌فرماید:

ego autem orditus sum regem meum super Sion montem sanctum suum adnuntiabo Dei praeceptum

«من پادشاهِ برگزیدهٔ خود را در صهیون، کوه مقدّس خود، بر تخت نشانده‌ام.»

Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodie genui te

پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام می‌کنم، او به من گفته است: 'از امروز من پدر تو شده‌ام، و تو پسر من هستی.

postula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae

تو از من بخواه، و من تمام ملّتها را میراث تو می‌سازم؛ و تمام زمین از آن تو خواهد بود.

pasces eos in virga ferrea ut vas figuli conteres eos

تو با عصای آهنین بر آنان حکمرانی خواهی کرد و مانند کوزهٔ کوزه‌گران آنان را درهم خواهی شکست.'»

nunc ergo reges intellegite erudimini iudices terrae

اکنون ای پادشاهان، توجّه کنید و ای حکمرانان روی زمین، آگاه باشید.

servite Domino in timore et exultate in tremore

خداوند را با ترس و لرز خدمت کنید.

adorate pure ne forte irascatur et pereatis de via cum exarserit post paululum furor eius beati omnes qui sperant in eum

در برابر او تعظیم کنید، مبادا خشم او برافروخته شده شما را هلاک سازد. خوشا به حال کسانی‌که به او پناه می‌برند.