Psalms 71

iustitia tua erue me et libera inclina ad me aurem tuam et salva me
HERRE, jeg lider på dig, lad mig aldrig i evighed skuffes.
esto mihi robustum habitaculum ut ingrediar iugiter praecepisti ut salvares me quia petra mea et fortitudo mea es tu
Frels mig og udfri mig i din Retfærdighed, du bøjede dit Øre til mig;
Deus meus salva me de manu impii de manu iniqui et nocentis
red mig og vær mig en Tilflugtsklippe, en Klippeborg til min Frelse; thi du er min Klippe og Borg!
quia tu es expectatio mea Deus Domine fiducia mea ab adulescentia mea
Min Gud, fri mig ud af gudløses Hånd, af Niddings og Voldsmands Kløer;
a te sustentatus sum ex utero de ventre matris meae tu es protector meus in te laus mea semper
thi du er mit Håb, o Herre! Fra min Ungdom var HERREN min Tillid;
quasi portentum factus sum multis et tu spes mea fortissima
fra Moders Skød har jeg støttet mig til dig, min Forsørger var du fra Moders Liv, dig gælder altid min Lovsang.
impleatur os meum laude tua tota die magnitudine tua
For mange står jeg som mærket af Gud, men du er min stærke Tilflugt;
ne proicias me in tempore senectutis cum defecerit fortitudo mea ne derelinquas me
min Mund er fuld af din Lovsang, af din Ære Dagen lang.
quia dixerunt inimici mei mihi et qui observabant animam meam inierunt consilium pariter
Forkast mig ikke i Alderdommens Tid og svigt mig ikke, nu Kraften svinder;
dicentes Deus dereliquit eum persequimini et conprehendite eum quia non est qui eruat
thi mine Fjender taler om mig, de der lurer på min Sjæl, holder Råd:
Deus ne elongeris a me Deus meus ad auxiliandum mihi festina
"Gud har svigtet ham! Efter ham! Grib ham, thi ingen frelser!"
confundantur et consumantur adversarii animae meae operiantur obprobrio et confusione qui quaerunt malum mihi
Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, min Gud;
ego autem iugiter expectabo et adiciam super omnes laudationes tuas
lad dem blive til Skam og Skændsel, dem, der står mig imod, lad dem hylles i Spot og Spe, dem, der vil mig ondt!
os meum narrabit iustitiam tuam tota die salutare tuum quia non cognovi litteraturas
Men jeg, jeg vil altid håbe, blive ved at istemme din Pris;
ingrediar in fortitudine Domini Dei recordabor iustitiae tuae solius
min Mund skal vidne om din Retfærd, om din Frelse Dagen lang; thi jeg kender ej Ende derpå.
Deus docuisti me ab adulescentia mea et usque nunc adnuntiabo mirabilia tua
Jeg vil minde om den Herre HERRENs Vælde, lovsynge din Retfærd, kun den alene.
insuper et usque ad senectutem et canos Deus ne derelinquas me donec adnuntiem brachium tuum generationi cunctisque qui venturi sunt fortitudines tuas
Gud, du har vejledt mig fra min Ungdom af, dine Undere har jeg forkyndt til nu;
et iustitiam tuam Deus usque in excelsum quanta fecisti magnalia Deus quis similis tibi
indtil Alderdommens Tid og de grånende Hår svigte du mig ikke, o Gud. End skal jeg prise din Arm for alle kommende Slægter.
qui ostendisti mihi tribulationes plurimas et adflictiones conversus vivificabis nos et de abyssis terrae rursum educes nos
Din Vælde og din Retfærdighed når til Himlen, o Gud; du, som øvede store Ting, hvo er din Lige, Gud?
multiplicabis magnitudinem meam et conversus consolaberis me
Du, som lod os skue mange fold Trængsel og Nød, du kalder os atter til Live og drager os atter af Jordens Dyb;
ego autem confitebor tibi in vasis psalterii veritatem tuam Deus meus cantabo tibi in cithara Sancte Israhel
du vil øge min Storhed og atter trøste mig.
laudabunt labia mea cum cantavero tibi et anima mea quam redemisti
Til Gengæld vil jeg til Harpespil prise din Trofasthed, min Gud, lege på Citer for dig, du Israels Hellige;
insuper et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam quia confusi sunt et dehonestati quaerentes malum mihi
juble skal mine Læber - ja, jeg vil lovsynge dig og min Sjæl, som du udløste;
Salomonis Deus iudicium regi da et iustitiam tuam filio regis iudicabit populum tuum in iustitia et pauperes tuos in iudicio
også min Tunge skal Dagen igennem forkynde din Retfærd, thi Skam og Skændsel får de, som vil mig ilde.