Proverbs 9

9:1

Η σοφια ωκοδομησε τον οικον αυτης, ελατομησε τους στυλους αυτης επτα

sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem

9:2

εσφαξε τη σφαγια αυτης, εκερασε τον οινον αυτης, και ητοιμασε την τραπεζαν αυτης

immolavit victimas suas miscuit vinum et proposuit mensam suam

9:3

απεστειλε τας θεραπαινας αυτης, κηρυττει επι των υψηλων τοπων της πολεως,

misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis

9:4

Οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και, προς τους ενδεεις φρενων, λεγει προς αυτους,

si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est

9:5

Ελθετε, φαγετε απο του αρτου μου, και πιετε απο του οινου τον οποιον εκερασα

venite comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis

9:6

αφησατε την αφροσυνην και ζησατε και κατευθυνθητε εν τη οδω της συνεσεως.

relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiae

9:7

Ο νουθετων χλευαστην λαμβανει εις εαυτον ατιμιαν και ο ελεγχων τον ασεβη λαμβανει εις εαυτον μωμον.

qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam et qui arguit impium generat maculam sibi

9:8

Μη ελεγχε χλευαστην, δια να μη σε μισηση ελεγχε σοφον, και θελει σε αγαπησει.

noli arguere derisorem ne oderit te argue sapientem et diliget te

9:9

Διδε αφορμην εις τον σοφον και θελει γεινει σοφωτερος διδασκε τον δικαιον και θελει αυξηθη εις μαθησιν.

da sapienti et addetur ei sapientia doce iustum et festinabit accipere