Proverbs 9

Η σοφια ωκοδομησε τον οικον αυτης, ελατομησε τους στυλους αυτης επτα

Visdommen har bygget sitt hus, hun har hugget til sine syv stolper.

εσφαξε τη σφαγια αυτης, εκερασε τον οινον αυτης, και ητοιμασε την τραπεζαν αυτης

Hun har slaktet sitt slaktefe, blandet sin vin og dekket sitt bord;

απεστειλε τας θεραπαινας αυτης, κηρυττει επι των υψηλων τοπων της πολεως,

hun har sendt ut sine piker, hun roper oppe fra byens høider:

Οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και, προς τους ενδεεις φρενων, λεγει προς αυτους,

Den som er enfoldig, han vende sig hit! Til den som er uten forstand, sier hun:

Ελθετε, φαγετε απο του αρτου μου, και πιετε απο του οινου τον οποιον εκερασα

Kom, et av mitt brød og drikk av den vin jeg har blandet!

αφησατε την αφροσυνην και ζησατε και κατευθυνθητε εν τη οδω της συνεσεως.

Opgi eders uforstand, så skal I leve, og gå bent frem på forstandens vei!

Ο νουθετων χλευαστην λαμβανει εις εαυτον ατιμιαν και ο ελεγχων τον ασεβη λαμβανει εις εαυτον μωμον.

Den som refser en spotter, henter sig selv vanære, og den som viser en ugudelig til rette, får skam av det.

Μη ελεγχε χλευαστην, δια να μη σε μισηση ελεγχε σοφον, και θελει σε αγαπησει.

Vis ikke spotteren til rette, forat han ikke skal hate dig! Vis den vise til rette, så skal han elske dig.

Διδε αφορμην εις τον σοφον και θελει γεινει σοφωτερος διδασκε τον δικαιον και θελει αυξηθη εις μαθησιν.

Lær den vise, så blir han ennu visere, lær den rettferdige, så går han frem i lærdom.

Αρχη σοφιας φοβος Κυριου και επιγνωσις αγιων φρονησις.

Å frykte Herren er begynnelsen til visdom, og å kjenne den Hellige er forstand.

Διοτι δι εμου αι ημεραι σου θελουσι πολλαπλασιασθη, και ετη ζωης θελουσι προστεθη εις σε.

For ved mig skal dine dager bli mange, og leveår skal gis dig i rikt mål.

Εαν γεινης σοφος, θελεις εισθαι σοφος δια σεαυτον και εαν γεινης χλευαστης, συ μονος θελεις πασχει.

Er du vis, så er du vis til ditt eget gagn, og er du en spotter, skal du alene lide for det.

Γυνη αφρων, θρασεια, ανοητος και μη γνωριζουσα μηδεν

Dårskapen er en kåt kvinne, bare uforstand og uvitenhet.

καθηται εν τη θυρα της οικιας αυτης επι θρονου, εν τοις υψηλοις τοποις της πολεως,

Hun sitter foran døren til sitt hus på en trone på en høide i byen

προσκαλουσα τους διαβατας τους κατευθυνομενους εις την οδον αυτων

for å rope til dem som går forbi på veien, som vandrer bent frem på sine stier:

οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και προς τον ενδεη φρενων, λεγει προς αυτον,

Den som er enfoldig, han vende sig hit! Til den som er uten forstand, sier hun:

Τα κλοπιμαια υδατα ειναι γλυκεα, και ο κρυφιος αρτος ειναι ηδυς.

Stjålet vann er søtt, og brød som etes i lønndom, smaker herlig.

Αλλ αυτος αγνοει οτι εκει ειναι οι νεκροι, και εις τα βαθη του αδου οι κεκλημενοι αυτης.

Men han vet ikke at der bor dødningene, at hennes gjester er i dødsrikets dyp.