Psalms 31

Ya RAB, sana sığınıyorum. Utandırma beni hiçbir zaman! Adaletinle kurtar beni!

In thee, O LORD, do I put my trust; let me never be ashamed: deliver me in thy righteousness.

Kulak ver bana, Çabuk yetiş, kurtar beni; Bir kaya ol bana sığınmam için, Güçlü bir kale ol kurtulmam için!

Bow down thine ear to me; deliver me speedily: be thou my strong rock, for an house of defence to save me.

Madem kayam ve kalem sensin, Öncülük et, yol göster bana Kendi adın uğruna.

For thou art my rock and my fortress; therefore for thy name's sake lead me, and guide me.

Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni, Çünkü sığınağım sensin.

Pull me out of the net that they have laid privily for me: for thou art my strength.

[] Ruhumu ellerine bırakıyorum, Ya RAB, sadık Tanrı, kurtar beni.

Into thine hand I commit my spirit: thou hast redeemed me, O LORD God of truth.

Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim, RAB’be güvenirim ben.

I have hated them that regard lying vanities: but I trust in the LORD.

Sadakatinden ötürü sevinip coşacağım, Çünkü düşkün halimi görüyor, Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,

I will be glad and rejoice in thy mercy: for thou hast considered my trouble; thou hast known my soul in adversities;

Beni düşman eline düşürmedin, Bastığım yerleri genişlettin.

And hast not shut me up into the hand of the enemy: thou hast set my feet in a large room.

Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım, Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.

Have mercy upon me, O LORD, for I am in trouble: mine eye is consumed with grief, yea, my soul and my belly.

Ömrüm acıyla, Yıllarım iniltiyle tükeniyor, Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, Kemiklerim eriyor.

For my life is spent with grief, and my years with sighing: my strength faileth because of mine iniquity, and my bones are consumed.

Düşmanlarım yüzünden rezil oldum, Özellikle komşularıma. Tanıdıklarıma dehşet salar oldum; Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.

I was a reproach among all mine enemies, but especially among my neighbours, and a fear to mine acquaintance: they that did see me without fled from me.

Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum, Kırılmış bir çömleğe döndüm.

I am forgotten as a dead man out of mind: I am like a broken vessel.

[] Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum, Her yer dehşet içinde, Bana karşı anlaştılar, Canımı almak için düzen kurdular.

For I have heard the slander of many: fear was on every side: while they took counsel together against me, they devised to take away my life.

Ama ben sana güveniyorum, ya RAB, “Tanrım sensin!” diyorum.

But I trusted in thee, O LORD: I said, Thou art my God.

Hayatım senin elinde, Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden, Ardıma düşenlerden.

My times are in thy hand: deliver me from the hand of mine enemies, and from them that persecute me.

Yüzün kulunu aydınlatsın, Sevgi göster, kurtar beni!

Make thy face to shine upon thy servant: save me for thy mercies' sake.

Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum; Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.

Let me not be ashamed, O LORD; for I have called upon thee: let the wicked be ashamed, and let them be silent in the grave.

Sussun o yalancı dudaklar; Doğru insana karşı Gururla, tepeden bakarak, Küçümseyerek konuşan dudaklar.

Let the lying lips be put to silence; which speak grievous things proudly and contemptuously against the righteous.

İyiliğin ne büyüktür, ya RAB, Onu senden korkanlar için saklarsın, Herkesin gözü önünde, Sana sığınanlara iyi davranırsın.

Oh how great is thy goodness, which thou hast laid up for them that fear thee; which thou hast wrought for them that trust in thee before the sons of men!

İnsanların düzenlerine karşı, Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin; Saldırgan dillere karşı Onları çardağında gizlersin.

Thou shalt hide them in the secret of thy presence from the pride of man: thou shalt keep them secretly in a pavilion from the strife of tongues.

RAB’be övgüler olsun, Kuşatılmış bir kentte Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.

Blessed be the LORD: for he hath shewed me his marvellous kindness in a strong city.

Telaş içinde demiştim ki, “Huzurundan atıldım!” Ama yardıma çağırınca seni, Yalvarışımı işittin.

For I said in my haste, I am cut off from before thine eyes: nevertheless thou heardest the voice of my supplications when I cried unto thee.

RAB’bi sevin, ey O’nun sadık kulları! RAB kendisine bağlı olanları korur, Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.

O love the LORD, all ye his saints: for the LORD preserveth the faithful, and plentifully rewardeth the proud doer.

Ey RAB’be umut bağlayanlar, Güçlü ve yürekli olun!

Be of good courage, and he shall strengthen your heart, all ye that hope in the LORD.