John 2

Üçüncü gün Celile’nin Kana Köyü’nde bir düğün vardı. İsa’nın annesi de oradaydı.

And the third day there was a marriage in Cana of Galilee; and the mother of Jesus was there:

İsa’yla öğrencileri de düğüne çağrılmışlardı.

And both Jesus was called, and his disciples, to the marriage.

Şarap tükenince annesi İsa’ya, “Şarapları kalmadı” dedi.

And when they wanted wine, the mother of Jesus saith unto him, They have no wine.

İsa, “Anne, benden ne istiyorsun? Benim saatim daha gelmedi” dedi.

Jesus saith unto her, Woman, what have I to do with thee? mine hour is not yet come.

Annesi hizmet edenlere, “Size ne derse onu yapın” dedi.

His mother saith unto the servants, Whatsoever he saith unto you, do it.

Yahudiler’in geleneksel temizliği için oraya konmuş, her biri seksenle yüz yirmi litre alan altı taş küp vardı.

And there were set there six waterpots of stone, after the manner of the purifying of the Jews, containing two or three firkins apiece.

İsa hizmet edenlere, “Küpleri suyla doldurun” dedi. Küpleri ağızlarına kadar doldurdular.

Jesus saith unto them, Fill the waterpots with water. And they filled them up to the brim.

Sonra hizmet edenlere, “Şimdi biraz alıp şölen başkanına götürün” dedi. Onlar da götürdüler.

And he saith unto them, Draw out now, and bear unto the governor of the feast. And they bare it.

Şölen başkanı, şaraba dönüşmüş suyu tattı. Bunun nereden geldiğini bilmiyordu, oysa suyu küpten alan hizmetkârlar biliyorlardı. Şölen başkanı güveyi çağırıp, “Herkes önce iyi şarabı, çok içildikten sonra da kötüsünü sunar” dedi, “Ama sen iyi şarabı şimdiye dek saklamışsın.”

When the ruler of the feast had tasted the water that was made wine, and knew not whence it was: (but the servants which drew the water knew;) the governor of the feast called the bridegroom,

Şölen başkanı, şaraba dönüşmüş suyu tattı. Bunun nereden geldiğini bilmiyordu, oysa suyu küpten alan hizmetkârlar biliyorlardı. Şölen başkanı güveyi çağırıp, “Herkes önce iyi şarabı, çok içildikten sonra da kötüsünü sunar” dedi, “Ama sen iyi şarabı şimdiye dek saklamışsın.”

And saith unto him, Every man at the beginning doth set forth good wine; and when men have well drunk, then that which is worse: but thou hast kept the good wine until now.

İsa bu ilk doğaüstü belirtisini Celile’nin Kana Köyü’nde gerçekleştirdi ve yüceliğini gösterdi. Öğrencileri de O’na iman ettiler.

This beginning of miracles did Jesus in Cana of Galilee, and manifested forth his glory; and his disciples believed on him.

[] Bundan sonra İsa, annesi, kardeşleri ve öğrencileri Kefarnahum’a gidip orada birkaç gün kaldılar.

After this he went down to Capernaum, he, and his mother, and his brethren, and his disciples: and they continued there not many days.

[] Yahudiler’in Fısıh Bayramı yakındı. İsa da Yeruşalim’e gitti.

And the Jews' passover was at hand, and Jesus went up to Jerusalem,

Tapınağın avlusunda sığır, koyun ve güvercin satanları, orada oturmuş para bozanları gördü.

And found in the temple those that sold oxen and sheep and doves, and the changers of money sitting:

İpten bir kamçı yaparak hepsini koyunlar ve sığırlarla birlikte tapınaktan kovdu, para bozanların paralarını döküp masalarını devirdi.

And when he had made a scourge of small cords, he drove them all out of the temple, and the sheep, and the oxen; and poured out the changers' money, and overthrew the tables;

Güvercin satanlara, “Bunları buradan kaldırın, Babam’ın evini pazar yerine çevirmeyin!” dedi.

And said unto them that sold doves, Take these things hence; make not my Father's house an house of merchandise.

[] Öğrencileri, “Evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirecek” diye yazılmış olan sözü hatırladılar.

And his disciples remembered that it was written, The zeal of thine house hath eaten me up.

Yahudi yetkililer İsa’ya, “Bunları yaptığına göre, bize nasıl bir belirti göstereceksin?” diye sordular.

Then answered the Jews and said unto him, What sign shewest thou unto us, seeing that thou doest these things?

[] İsa şu yanıtı verdi: “Bu tapınağı yıkın, üç günde onu yeniden kuracağım.”

Jesus answered and said unto them, Destroy this temple, and in three days I will raise it up.

Yahudi yetkililer, “Bu tapınak kırk altı yılda yapıldı, sen onu üç günde mi kuracaksın?” dediler.

Then said the Jews, Forty and six years was this temple in building, and wilt thou rear it up in three days?

Ama İsa’nın sözünü ettiği tapınak kendi bedeniydi.

But he spake of the temple of his body.

İsa ölümden dirilince öğrencileri bu sözü söylediğini hatırladılar, Kutsal Yazı’ya ve İsa’nın söylediği bu söze iman ettiler.

When therefore he was risen from the dead, his disciples remembered that he had said this unto them; and they believed the scripture, and the word which Jesus had said.

Fısıh Bayramı’nda İsa’nın Yeruşalim’de bulunduğu sırada gerçekleştirdiği belirtileri gören birçokları O’nun adına iman ettiler.

Now when he was in Jerusalem at the passover, in the feast day, many believed in his name, when they saw the miracles which he did.

Ama İsa bütün insanların yüreğini bildiği için onlara güvenmiyordu.

But Jesus did not commit himself unto them, because he knew all men,

İnsan hakkında kimsenin O’na bir şey söylemesine gerek yoktu. Çünkü kendisi insanın içinden geçenleri biliyordu.

And needed not that any should testify of man: for he knew what was in man.