Job 11

Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:

آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟

“Bunca söz yanıtsız mı kalsın? Çok konuşan haklı mı sayılsın?

آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟

Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar? Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?

آیا با یاوه‌گویی می‌توانی دیگران را ساکت گردانی؟ آیا می‌خواهی وقتی‌که دیگران را مسخره می‌‌کنی، آنها ساکت بمانند؟

Tanrı’ya, ‘İnancım arıdır’ diyorsun, ‘Senin gözünde temizim.’

تو ادّعا می‌‌کنی که سخنانت حقیقت دارند و در حضور خدا پاک هستی.

Ama keşke Tanrı konuşsa, Sana karşı ağzını açsa da,

امّا ای کاش خدا لب به سخن بگشاید و جواب تو را بدهد

Bilgeliğin sırlarını bildirse! Çünkü bilgelik çok yönlüdür. Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.

و اسرار حکمت خود را برایت بیان کند، زیرا حکمت خدا جنبه‌های زیادی دارد که دانستن آنها برای انسان خیلی مشکل است. بدان که خدا تو را کمتر از آن چه که سزاوار هستی، جزا داده است.

“Tanrı’nın derin sırlarını anlayabilir misin? Her Şeye Gücü Yeten’in sınırlarına ulaşabilir misin?

کسی نمی‌تواند حد و اندازهٔ عظمت و قدرت خدای قادر مطلق را درک کند.

Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin?

آسمان، خدا را محدود نمی‌کند، امّا فراتر از دسترس تو می‌باشد. خدا دنیای مردگان را می‌شناسد امّا تو نه.

Ölçüleri yeryüzünden uzun, Denizden geniştir.

عظمت خدا وسیع‌تر از زمین و عمیقتر از دریاست

“Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa, Kim O’na engel olabilir?

اگر خدا تو را بگیرد و محاکمه کند، چه کسی می‌تواند مانع او شود؟

Çünkü O yalancıları tanır, Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?

زیرا کارهای هیچ‌کسی از او پوشیده نیست و می‌داند چه کسی گناهکار کیست.

Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa, Aptal da o zaman sağduyulu olur.

شخص احمق وقتی حکیم می‌شود که الاغ وحشی انسانی بزاید.

“O’na yüreğini adar, Ellerini açarsan,

اکنون اگر با قلب صاف و پاک، دست دعا به سوی خدا بلند کنی،

İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır, Çadırında haksızlığa yer vermezsen,

از بدی و گناه بپرهیزی و شرارت را به خانه‌ات راه ندهی،

Utanmadan başını kaldırır, Sağlam ve korkusuz olabilirsin.

آن وقت می‌توانی با سربلندی و با اطمینان کامل و بدون ترس، با دنیا روبه‌رو شوی.

Sıkıntılarını unutur, Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.

همهٔ مصیبتها را فراموش می‌‌کنی و آنها همچون آبِ رفته به‌خاطر نمی‌آیند.

Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur, Karanlık sabaha döner.

زندگی‌ات درخشانتر از آفتاب نیمروز و تاریکی آن مثل صبح روشن می‌شود.

Güven duyarsın, çünkü umudun olur, Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.

با امید و اطمینان خاطر زندگی می‌‌کنی و در راحت و آسایش به سر می‌بری.

Uzanırsın, korkutan olmaz, Birçokları senden lütuf diler.

از دشمنانت نخواهی ترسید؛ مردم بسیاری از تو کمک خواهند خواست.

Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”

امّا چشمان بدکاران کور و راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شود و تنها امیدشان مرگ می‌باشد.