Job 18

Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:

“Ne zaman bitecek bu sözler? Biraz anlayışlı olun da konuşalım.

"Så gør dog en Ende på dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!

Niçin hayvan yerine konuyoruz, Gözünüzde aptal sayılıyoruz?

Hvi skal vi regnes for Kvæg og stå som umælende i dine Øjne?

Sen kendini öfkenle paralıyorsun, Senin uğruna dünyadan vaz mı geçilecek? Kayalar yerini mi değiştirecek?

Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?

“Evet, kötünün ışığı sönecek, Ateşinin alevi parlamayacak.

Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;

Çadırındaki ışık karanlığa dönecek, Yanındaki kandil sönecek.

Lyset i hans Telt går ud, og hans Lampe slukkes for ham;

Adımlarının gücü zayıflayacak, Kurduğu düzene kendi düşecek.

hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Råd;

Ayakları onu ağa götürecek, Kendi ayağıyla tuzağa basacak.

thi hans Fod drives ind i Nettet, på Fletværk vandrer han frem,

Topuğu kapana girecek, Tuzak onu kapacak.

Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;

Toprağa gizlenmiş bir ilmek, Yoluna koyulmuş bir kapan bekliyor onu.

Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen på hans Sti;

Dehşet saracak onu her yandan, Her adımında onu kovalayacak.

Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:

Gücünü kıtlık kemirecek, Tökezleyince, felaket yanında bitiverecek.

Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer på hans Fald:

Derisini hastalık yiyecek, Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.

Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;

Güvenli çadırından atılacak, Dehşet kralının önüne sürüklenecek.

han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;

Çadırında ateş oturacak, Yurdunun üzerine kükürt saçılacak.

i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud på hans Bolig;

Kökleri dipten kuruyacak, Dalları üstten solacak.

nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;

Ülkede anısı yok olacak, Adı dünyadan silinecek.

hans Minde svinder fra Jord, på Gaden nævnes ikke hans Navn;

Işıktan karanlığa sürülecek, Dünyadan kovulacak.

man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;

Ne çocuğu ne torunu kalacak halkı arasında, Yaşadığı yerde kimsesi kalmayacak.

i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;

Batıdakiler onun yıkımına şaşacak, Doğudakiler dehşet içinde bakacak.

de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.

Evet, kötülerin yaşamı işte böyle son bulur, Tanrı’yı tanımayanların varacağı yer budur.”

Ja, således går det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!