Job 11

Nang magkagayo'y sumagot si Sophar na Naamathita, at nagsabi,
І заговорив нааматянин Цофар та й сказав:
Hindi ba sasagutin ang karamihan ng mga salita? At ang lalaking masalita ay aariing ganap?
Чи має зостатись без відповіді безліч слів? І хіба язиката людина невинною буде?
Pamamayapain ba ang mga tao ng iyong mga paghahambog. At kung ikaw ay nanunuya, wala bang hihiya sa iyo?
Чи мужі замовчать твої теревені, й не буде кому засоромити тебе?
Sapagka't iyong sinasabi, Ang aking aral ay dalisay, at ako'y malinis sa iyong mga mata.
Ось говориш ти: Чисте моє міркування, і я чистий в очах Твоїх, Боже!
Nguni't Oh ang Dios nawa'y magsalita, at bukhin ang kaniyang mga labi laban sa iyo;
О, коли б говорити став Бог, і відкрив Свої уста до тебе,
At ipakilala nawa sa iyo ang mga lihim ng karunungan, pagka't siya ay masagana sa pagkaunawa. Talastasin mo nga na nilalapatan ka ng Dios ng kulang kay sa nauukol sa iyong kasamaan.
і представив тобі таємниці премудрости, бо вони як ті чуда роздумування! І знай, вимагає Бог менше від тебе, ніж провини твої того варті!
Masusumpungan mo ba ang Dios sa pagsaliksik? Masusumpungan mo ba sa kasakdalan ang Makapangyarihan sa lahat?
Чи ти Божу глибінь дослідиш, чи знаєш ти аж до кінця Всемогутнього?
Mataas na gaya ng langit; anong iyong magagawa? Malalim kay sa Sheol: anong iyong malalaman?
Вона вища від неба, що зможеш зробити? І глибша вона за шеол, як пізнаєш її?
Ang sukat niyao'y mahaba kay sa lupa. At maluwang kay sa dagat.
Її міра довша за землю, і ширша за море вона!
Kung siya'y dumaan at magsara, at tumawag sa kahatulan, sino ngang makapipigil sa kaniya?
Якщо Він перейде й замкне щось, і згромадить, то хто заборонить Йому?
Sapagka't nakikilala niya ang mga walang kabuluhang tao: Nakikita rin naman niya ang kasamaan, bagaman hindi niya pinapansin.
Бо Він знає нікчемності людські та бачить насилля, і Він не догляне?
Nguni't ang walang kabuluhang tao ay walang unawa, Oo, ang tao ay ipinanganak na gaya ng anak ng mabangis na asno.
Тож людина порожня мудрішає, хоч народжується, як те дике осля!
Kung iyong ihahanda ang iyong puso, at iuunat mo ang iyong kamay sa kaniya;
Якщо ти зміцниш своє серце, і свої руки до Нього простягнеш,
Kung ang kasamaan ay sumaiyong kamay, ilayo mo, at huwag manahan ang kalikuan sa iyong mga tolda;
якщо є беззаконня в руці твоїй, то прожени ти його, і кривда в наметах твоїх нехай не пробуває,
Walang pagsala ngang iyong itataas ang iyong mukha na walang kapintasan; Oo, ikaw ay matatatag, at hindi matatakot:
тож тоді ти підіймеш обличчя невинне своє, і будеш міцний, і не будеш боятись!
Sapagka't iyong malilimutan ang iyong karalitaan; iyong aalalahaning parang tubig na umaagos:
Бо забудеш страждання, про них будеш згадувати, як про воду, яка пропливла...
At ang iyong buhay ay magiging lalong maliwanag kay sa katanghaliang tapat; bagaman magkaroon ng kadiliman, ay magiging gaya ng umaga.
Від півдня повстане життя, а темрява буде, як ранок.
At ikaw ay matitiwasay sapagka't may pagasa; Oo, ikaw ay magsiyasat sa palibot mo, at magpapahinga kang tiwasay.
І будеш ти певний, бо маєш надію, і викопаєш собі яму та й будеш безпечно лежати,
Ikaw nama'y hihiga at walang tatakot sa iyo; Oo, maraming liligaw sa iyo.
і будеш лежати, й ніхто не сполошить, і багато-хто будуть підлещуватися до обличчя твого...
Nguni't ang mga mata ng masama ay mangangalumata, at mawawalan sila ng daang tatakasan, at ang kanilang pagasa ay pagkalagot ng hininga.
А очі безбожних минуться, і згине притулок у них, а їхня надія то стогін душі!