Job 18

Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,

Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.

“Ne zaman bitecek bu sözler? Biraz anlayışlı olun da konuşalım.

Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?

Niçin hayvan yerine konuyoruz, Gözünüzde aptal sayılıyoruz?

Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?

Sen kendini öfkenle paralıyorsun, Senin uğruna dünyadan vaz mı geçilecek? Kayalar yerini mi değiştirecek?

Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.

“Evet, kötünün ışığı sönecek, Ateşinin alevi parlamayacak.

Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.

Çadırındaki ışık karanlığa dönecek, Yanındaki kandil sönecek.

Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.

Adımlarının gücü zayıflayacak, Kurduğu düzene kendi düşecek.

Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.

Ayakları onu ağa götürecek, Kendi ayağıyla tuzağa basacak.

Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.

Topuğu kapana girecek, Tuzak onu kapacak.

Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.

Toprağa gizlenmiş bir ilmek, Yoluna koyulmuş bir kapan bekliyor onu.

Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.

Dehşet saracak onu her yandan, Her adımında onu kovalayacak.

Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.

Gücünü kıtlık kemirecek, Tökezleyince, felaket yanında bitiverecek.

Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.

Derisini hastalık yiyecek, Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.

Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.

Güvenli çadırından atılacak, Dehşet kralının önüne sürüklenecek.

Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.

Çadırında ateş oturacak, Yurdunun üzerine kükürt saçılacak.

Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.

Kökleri dipten kuruyacak, Dalları üstten solacak.

Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.

Ülkede anısı yok olacak, Adı dünyadan silinecek.

Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.

Işıktan karanlığa sürülecek, Dünyadan kovulacak.

Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.

Ne çocuğu ne torunu kalacak halkı arasında, Yaşadığı yerde kimsesi kalmayacak.

Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.

Batıdakiler onun yıkımına şaşacak, Doğudakiler dehşet içinde bakacak.

Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.

Evet, kötülerin yaşamı işte böyle son bulur, Tanrı’yı tanımayanların varacağı yer budur.”