Ecclesiastes 10

 Giftflugor vålla stank och jäsning i salvoberedarens salva;  så uppväger ett grand av dårskap både vishet och ära.
Μυιαι αποθνησκουσαι καμνουσι το μυρον του μυρεψου να βρωμα, να αναβραζη και μικρα αφροσυνη ατιμαζει τον εν υποληψει επι σοφια και τιμη.
 Den vise har sitt hjärta åt höger,  men dåren har sitt hjärta åt vänster.
Η καρδια του σοφου ειναι εν τη δεξια αυτου η δε καρδια του αφρονος εν τη αριστερα αυτου.
 Ja, varhelst dåren går kommer hans förstånd till korta,  och till alla säger han ifrån, att han är en dåre.
Και ετι οταν ο αφρων περιπατη εν τη οδω, λειπει συνεσις αυτου και αναγγελλει προς παντας οτι ειναι αφρων.
 Om hos en furste vrede uppstår mot dig, så  håll dig dock stilla,  ty saktmod gör stora synder ogjorda.
Εαν το πνευμα του ηγεμονος εγερθη εναντιον σου, μη αφησης τον τοπον σου διοτι η γλυκυτης καταπαυει αμαρτιας μεγαλας.
 Ett elände gives, som jag har sett under solen,  ett fel som beror av den som har makten:
Ειναι κακον το οποιον ειδον υπο τον ηλιον, λαθος, λεγω, προερχομενον απο του εξουσιαστου
 att dårskap sättes på höga platser,  medan förnämliga män få sitta i förnedring.
οτι ο αφρων βαλλεται εις μεγαλας αξιας, οι δε πλουσιοι καθηνται εν ταπεινω τοπω.
 Jag har sett trälar färdas till häst  och hövdingar få gå till fots såsom trälar.
Ειδον δουλους εφ ιππων και αρχοντας περιπατουντας ως δουλους επι της γης.
 Den som gräver en grop, han faller själv däri,  och den som bryter ned en mur, honom stinger ormen.
Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον και οστις χαλα φραγμον, οφις θελει δαγκασει αυτον.
 Den som vältrar bort stenar bliver skadad av dem,  den som hugger ved kommer i fara därvid.
Ο μετακινων λιθους θελει βλαφθη υπ αυτων ο σχιζων ξυλα θελει κινδυνευσει εν αυτοις.
 Om man icke slipar eggen,  när ett järn har blivit slött,  så måste man anstränga krafterna dess mer;  och vishet är att göra allt på bästa sätt.
Εαν ο σιδηρος αμβλυνθη και δεν ακονιση τις την κοψιν αυτου, πρεπει να προσθεση δυναμιν η σοφια δε ειναι ωφελιμος προς διευθυνσιν.
 Om ormen får stinga, innan han har blivit tjusad,  så har besvärjaren intet gagn av sin konst.
Εαν ο οφις δαγκανη χωρις συριγμου, πλην και ο συκοφαντης καλητερος δεν ειναι.
 Med sin muns ord förvärvar den vise ynnest,  men dårens läppar fördärva honom själv.
Οι λογοι του στοματος του σοφου ειναι χαρις τα δε χειλη του αφρονος θελουσι καταπιει αυτον.
 Begynnelsen på hans muns ord är dårskap,  och änden på hans tal är uselt oförnuft.
Η αρχη των λογων του στοματος αυτου ειναι αφροσυνη και το τελος της ομιλιας αυτου κακη μωρια.
 Och dåren är rik på ord;  dock vet ingen människa vad som skall ske;  vem kan säga en människa vad som efter henne skall ske?
Ο αφρων προσετι πληθυνει λογους, ενω ο ανθρωπος δεν εξευρει τι μελλει γενεσθαι και τις δυναται να απαγγειλη προς αυτον τι θελει εισθαι μετ αυτον;
 Dårens möda bliver honom tung,  ty icke ens till staden hittar han fram.
Ο μοχθος των αφρονων απαυδιζει αυτους, επειδη δεν εξευρουσι να υπαγωσιν εις την πολιν.
 Ve dig, du land vars konung är ett barn,  och vars furstar hålla måltid redan på morgonen!
Ουαι εις σε, γη, της οποιας ο βασιλευς ειναι νεος, και οι αρχοντες σου τρωγουσι το πρωι
 Väl dig, du land vars konung är en ädling,  och vars furstar hålla måltid i tillbörlig tid,  med måttlighet, och icke för att överlasta sig!
Μακαρια συ, γη, της οποιας ο βασιλευς ειναι υιος ευγενων, και οι αρχοντες σου τρωγουσιν εν καιρω προς ενισχυσιν και ουχι προς μεθην
 Genom lättja förfalla husets bjälkar,  och genom försumlighet dryper det in i huset.
Δια την πολλην οκνηριαν πιπτει η στεγασις και δια την αργιαν των χειρων σταλαζει η οικια.
 Till sin förlustelse håller man gästabud,  och vinet gör livet glatt;  men penningen är det som förlänar alltsammans.
Δι ευθυμιαν καμνουσι συμποσια, και ο οινος ευφραινει τους ζωντας το δε αργυριον αποκρινεται εις παντα.
 Uttala ej ens i din tanke förbannelser över en konung,  och ej ens i din sovkammare förbannelser över en rik man;  ty himmelens fåglar böra fram ditt tal,  och de bevingade förkunna vad du har sagt.
Μη καταρασθης τον βασιλεα μηδε εν τη διανοια σου και μη καταρασθης τον πλουσιον εν τω ταμειω του κοιτωνος σου διοτι πτηνον του ουρανου θελει φερει την φωνην, και το εχον τας πτερυγας θελει αναγγειλει το πραγμα.