Psalms 2

 Varför larma hedningarna  och tänka folken fåfänglighet?

Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?

 Jordens konungar resa sig upp,  och furstarna rådslå med varandra,  mot HERREN och hans smorde:

De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE, en tegen Zijn Gezalfde, zeggende:

 »Låt oss slita sönder deras bojor  och kasta deras band ifrån oss.»

Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen.

 Han som bor i himmelen ler,  HERREN bespottar dem.

Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten.

 Då talar han till dem i sin vrede,  och i sin förgrymmelse förskräcker han dem:

Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.

 »Jag själv har insatt min konung  på Sion, mitt heliga berg.»

Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid.

 Jag vill förtälja om vad beslutet är;  HERREN sade till mig:  »Du är min son,  jag har i dag fött dig.

Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.

 Begär av mig,  så skall jag giva dig hedningarna till arvedel  och jordens ändar till egendom.

Eis van Mij, en Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel, en de einden der aarde tot Uw bezitting.

 Du skall sönderslå dem med järnspira,  såsom lerkärl skall du krossa dem.»

Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat.

 Så kommen nu till förstånd, I konungar;  låten varna eder, I domare på jorden.

Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde!

 Tjänen HERREN med fruktan,  och fröjden eder med bävan.

Dient den HEERE met vreze, en verheugt u met beving.

 Hyllen sonen, så att han icke vredgas  och I förgåns på eder väg;  ty snart kunde hans vrede upptändas.  Saliga äro alla de som taga sin tillflykt till honom.

Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen.