Job 18

Därefter tog Bildad från Sua till orda och sade:

Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:

 Huru länge skolen I gå på jakt efter ord?  Kommen till förstånd; sedan må vi talas vid.

Hoe lang is het, dat gijlieden een einde van woorden zult maken? Merkt op, en daarna zullen wij spreken.

 Varför skola vi aktas såsom oskäliga djur,  räknas i edra ögon såsom ett förstockat folk?

Waarom worden wij geacht als beesten, en zijn onrein in ulieder ogen?

 Du som i din vrede sliter sönder dig själv,  menar du att dör din skull jorden skall bliva öde  och klippan flyttas bort från sin plats?

O gij, die zijn ziel verscheurt door zijn toorn! Zal om uwentwil de aarde verlaten worden, en zal een rots versteld worden uit haar plaats?

 Nej, den ogudaktiges ljus skall slockna ut,  och lågan av hans eld icke giva något sken.

Ja, het licht der goddelozen zal uitgeblust worden, en de vonk zijns vuurs zal niet glinsteren.

 Ljuset skall förmörkas i hans hydda,  och lampan slockna ut för honom.

Het licht zal verduisteren in zijn tent, en zijn lamp zal over hem uitgeblust worden.

 Hans väldiga steg skola stäckas,  hans egna rådslag bringa honom på fall.

De treden zijner macht zullen benauwd worden, en zijn raad zal hem nederwerpen.

 Ty han rusar med sina fötter in i nätet,  försåten lura, där han vandrar fram;

Want met zijn voeten zal hij in het net geworpen worden, en zal in het wargaren wandelen.

 snaran griper honom om hälen,  och gillret tager honom fatt;

De strik zal hem bij de verzenen vatten; de struikrover zal hem overweldigen.

 garn till att fånga honom äro lagda på marken  och snärjande band på hans stig.

Zijn touw is in de aarde verborgen, en zijn val op het pad.

 Från alla sidor ängsla honom förskräckelser,  de jaga honom, varhelst han går fram.

De beroeringen zullen hem rondom verschrikken, en hem verstrooien op zijn voeten.

 Olyckan vill uppsluka honom,  och ofärd står redo, honom till fall.

Zijn macht zal hongerig wezen, en het verderf is bereid aan zijn zijde.

 Under hans hud frätas hans lemmar bort,  ja, av dödens förstfödde bortfrätas hans lemmar.

De eerstgeborene des doods zal de grendelen zijner huid verteren, zijn grendelen zal hij verteren.

 Ur sin hydda, som han förtröstar på, ryckes han bort,  och till förskräckelsernas konung vandrar han hän.

Zijn vertrouwen zal uit zijn tent uitgerukt worden; zulks zal hem doen treden tot den koning der verschrikkingen.

 I hans hydda får främlingar bo,  och svavel utströs över hans boning.

Zij zal wonen in zijn tent, waar zij de zijne niet is; zijn woning zal met zwavel overstrooid worden.

 Nedantill förtorkas hans rötter,  och ovantill vissnar hans krona bort.

Van onder zullen zijn wortelen verdorren, en van boven zal zijn tak afgesneden worden.

 Hans åminnelse förgås ifrån jorden,  hans namn lever icke kvar i världen.

Zijn gedachtenis zal vergaan van de aarde, en hij zal geen naam hebben op de straten.

 Från ljus stötes han ned i mörker  och förjagas ifrån jordens krets.

Men zal hem stoten van het licht in de duisternis, en men zal hem van de wereld verjagen.

 Utan barn och avkomma bliver han i sitt folk,  och ingen i hans boningar skall slippa undan.

Hij zal geen zoon, noch neef hebben onder zijn volk; en niemand zal in zijn woningen overig zijn.

 Över hans ofärdsdag häpna västerns folk,  och österns män gripas av rysning.

Over zijn dag zullen de nakomelingen verbaasd zijn, en de ouden met schrik bevangen worden.

 Ja, så sker det med den orättfärdiges hem,  så går det dens hus, som ej vill veta av Gud.

Gewisselijk, zodanige zijn de woningen des verkeerden, en dit is de plaats desgenen die God niet kent.