Job 11

Y RESPONDIÓ Sophar Naamathita, y dijo:
Dia namaly Zofara Namatita ka nanao hoe:
¿Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿Y el hombre parlero será justificado?
Moa tsy hovaliana va ny teny be toy izany? Ary moa raha maro vava, dia ho marina va?
¿Harán tus falacias callar á los hombres? ¿Y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?
Ny bedibedinao va no hampangina ny olona? Ka dia haniratsira ianao, ka tsy hisy handresy lahatra,
Tú dices: Mi conversar es puro, Y yo soy limpio delante de tus ojos.
Ary dia hiteny hoe: Madio ny teny nalahatro, ary tsy nanan-tsiny teo imasonao aho.
Mas ¡oh quién diera que Dios hablara, Y abriera sus labios contigo,
Enga anie ka hiteny Andriamanitra ka hiloa-bava hamaly anao!
Y que te declarara los arcanos de la sabiduría, Que son de doble valor que la hacienda! Conocerías entonces que Dios te ha castigado menos que tu iniquidad merece.
Dia hasehony aminao ny fahendrena miafina, fa tsy hita lany izany, ka dia ho fantatrao fa tsy dia novalian'Andriamanitra avokoa ny helokao.
¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿Llegarás tú á la perfección del Todopoderoso?
Takatry ny sainao va ny fomban'Andriamanitra? Ary tanteraka va ny fahitanao ny Tsitoha
Es más alto que los cielos: ¿qué harás? Es más profundo que el infierno: ¿cómo lo conocerás?
Avo tahaka ny lanitra izany! ka inona no hainao atao? Lalina noho ny fiainan-tsi-hita! ka inona no fantatrao?
Su dimensión es más larga que la tierra, Y más ancha que la mar.
Lava noho ny tany ny ohany ary lehibe noho ny ranomasina.
Si cortare, ó encerrare, Ó juntare, ¿quién podrá contrarrestarle?
Raha mandroso Izy ka misambotra ary manao fitsarana, dia iza moa no mahasakana Azy?
Porque él conoce á los hombres vanos: Ve asimismo la iniquidad, ¿y no hará caso?
Fa Izy mahafantatra ny olon-dratsy; Ary hitany ny heloka, na dia tsy mandinika akory aza Izy.
El hombre vano se hará entendido, Aunque nazca como el pollino del asno montés.
Koa na dia ny olom-poana aza dia hahazo fahendrena, ary na dia ny zanaky ny boriki-dia aza dia hateraka ho olombelona.
Si tú apercibieres tu corazón, Y extendieres á él tus manos;
Raha ampanatrehinao Azy ny fonao, ary atantinao aminy ny tananao,
Si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, Y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;
Ka misy heloka eo an-tananao, dia ario lavitra izany, ary aza avela hisy ratsy hitoetra ao an-dainao;
Entonces levantarás tu rostro limpio de mancha, Y serás fuerte y no temerás:
Dia hahazo hanandratra ny tavanao tsy misy tsiny ianao, koa hijoro tsara ary tsy hatahotra;
Y olvidarás tu trabajo, Ó te acordarás de él como de aguas que pasaron:
Fa ho hadinonao ny fahorianao: Toy ny rano efa nandalo no hahatsiarovanao azy.
Y en mitad de la siesta se levantará bonanza; Resplandecerás, y serás como la mañana:
Ary hamirapiratra lavitra noho ny mitataovovonana ny andronao; na dia sendra manjombona aza, dia ho tonga tahaka ny maraina.
Y confiarás, que habrá esperanza; Y cavarás, y dormirás seguro:
Hatoky ianao, satria misy fanantenana; eny, hijery manodidina ianao ka handry tsy amin'ahiahy.
Y te acostarás, y no habrá quien te espante: Y muchos te rogarán.
Dia ho tafandry ianao, fa tsy hisy hanaitaitra; Ary maro no hila sitraka aminao.
Mas los ojos de los malos se consumirán, Y no tendrán refugio; Y su esperanza será agonía del alma.
Fa ny mason'ny ratsy fanahy kosa ho pahina, ka ho very avokoa ny fiarovana azy, ary ny fialàna aina ihany no hany sisa azony antenaina.