Job 14

Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;

homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis miseriis

Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cień, i nie ostoi się.

quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet

Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.

et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium

Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;

quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es

Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.

breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt

Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzień jego.

recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut mercennarii dies eius

Albowiem i o drzewie jest nadzieja, choć je wytną, że się jeszcze odmłodzi, a latorośl jego nie ustanie.

lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et rami eius pullulant

Choć się zstarzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego:

si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus fuerit truncus illius

Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.

ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum plantatum est

Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?

homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus ubi quaeso est

Jako uchodzą wody z morza, a rzeka opada i wysycha.

quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus arescat

Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego.

sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum non evigilabit nec consurget de somno suo

Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię!

quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi tempus in quo recorderis mei

Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.

putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea

Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.

vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum porriges dexteram

Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.

tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis

Zapięczętowane jest w wiązance przestępstwo moje, a zgromadzasz nieprawości moje.

signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam

Prawdziwie jako góra padłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.

mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo

Jako woda wzdrąża kamienie, a powodzią zalane bywa, co samo od siebie rośnie z prochu ziemi: tak nadzieję ludzką w niwecz obracasz.

lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra consumitur et homines ergo similiter perdes

Przemagasz go ustawicznie, a on schodzi; odmieniasz postać jego, i wypuszczasz go.

roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum

Będąli zacni synowie jego, tego on nie wie; jeźli też wzgardzeni, on nie baczy.

sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non intelleget

Tylko ciało jego, póki żyw, boleje, a dusza jego w nim kwili.

attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super semet ipso lugebit