Ecclesiastes 10

Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.

As moscas mortas fazem com que o unguento do perfumista emita mau cheiro; assim um pouco de estultícia pesa mais do que a sabedoria e a honra.

Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.

O coração do sábio o inclina para a direita, mas o coração do tolo o inclina para a esquerda.

I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.

E, até quando o tolo vai pelo caminho, falta-lhe o entendimento, e ele diz a todos que é tolo.

Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.

Se se levantar contra ti o espírito do governador, não deixes o teu lugar; porque a deferência desfaz grandes ofensas.

Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:

Há um mal que vi debaixo do sol, semelhante a um erro que procede do governador:

Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;

a estultícia está posta em grande dignidade, e os ricos estão assentados em lugar humilde.

Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.

Tenho visto servos montados a cavalo, e príncipes andando a pé como servos.

kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.

Aquele que abrir uma cova, nela cairá; e quem romper um muro, uma cobra o morderá.

Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.

Aquele que tira pedras é maltratado por elas, e o que racha lenha corre perigo nisso.

Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.

Se estiver embotado o ferro, e não se afiar o corte, então se deve pôr mais força; mas a sabedoria é proveitosa para dar prosperidade.

Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.

Se a cobra morder antes de estar encantada, não há vantagem no encantador.

Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.

As palavras da boca do sábio são cheias de graça, mas os lábios do tolo o devoram.

Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.

O princípio das palavras da sua boca é estultícia, e o fim do seu discurso é loucura perversa.

Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?

O tolo multiplica as palavras, todavia nenhum homem sabe o que há de ser; e quem lhe poderá declarar o que será depois dele?

Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.

O trabalho do tolo o fatiga, de sorte que não sabe ir à cidade.

Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.

Ai de ti, ó terra, quando o teu rei é criança, e quando os teus príncipes banqueteiam de manhã!

Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.

Bem-aventurada tu, ó terra, quando o teu rei é filho de nobres, e quando os teus príncipes comem a tempo, para refazerem as forças, e não para bebedice!

Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.

Pela preguiça se enfraquece o teto, e pela frouxidão das mãos a casa tem goteiras.

Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.

Para rir é que se dá banquete, e o vinho alegra a vida; e por tudo o dinheiro responde.

Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.

Nem ainda no teu pensamento amaldiçoes o rei; nem tampouco na tua recâmara amaldiçoes o rico; porque as aves dos céus levarão a voz, e uma criatura alada dará notícia da palavra.